Elhamdülillah... (Hamd yalnızca alemlerin Rabbi olanadır...)
Dikte ettirir gibi değil, emir verir gibi değil... Arkadaşınla sohbet eder gibi tatlı bir dil ile... Yanlışlarını görüp sürekli kaşlarını çatan, azarlayan bir yüzle değil... Kırk yıldır görmediğin dostuna bakar gibi gülen bir yüzle... Allah’ım, nasıl hoş bir anlatım, nasıl etkileyici... Öyle huzur doldurdu ki içimi... O kadar farklı bakış açıları ile anlatmış ki namazı ve mübarek sureleri... Nasıl bambaşka oldu içim, anlatamam. Eğil kalk dua oku değildir namaz. Senai bey öyle güzel anlatmış ki... Nasıl anlatsam... en iyisi yine Senai diliyle deneyeyim anlatmayı: “KIL BENİ EY NAMAZ!”
Üzerine söylenecek söz bulamıyorum. Hayatında namaza yer veren, yer vermek isteyip de nefsine karşı koyamayan herkes mutlaka okumalı. Kitapla kalın.
