Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Melisa
Melisa
@zencefilly
Önemli olan kaybettiklerim değil, hatıralarım.
Yaralar iyileşir. Sevgi yaşar.
Biz kalırız...
110 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kitabı okumaya başladı
192 syf.
10/10 puan verdi
Çok beğendiğim, okurken inanılmaz keyif aldığım bir kitaptan bahsetmek istiyorum. Pierre Loti'nin otobiyografik bir kitabı olan Aziyade, İstanbul'un o eski, nostaljik sokaklarında yürütüyor insanı. Çocukluğunu Eyüp sokaklarında geçirmiş birisi olarak Eyüp Camii ve sokaklarının hatıralarını okurken gözümden hep kendi hatıralarım da geçti. Bir adamın üç karısından biri olan müslüman bir kadın Aziyade ile aralarında dillere destan denebilecek kadar derin bir aşk duygusu büyük bir fırtınanın başlangıcı oluyor aslında. Aziyade'nin gerçek isminin Hatice olduğuna dair söylemler okudum biraz araştırınca ama daha detaylı okuma yapmak lazım elbette. Aynı dili konuşmayan ama aynı kalp dilini konuşan iki aşık ve bir çevirmen, ki o çevirmen Loti'nin en güvendiği insan, onların hayatlarının bir kısmına eşlik ediyorsunuz. O dönemin yönetimine, kılık ve kıyafetlerine, toplumsal yaşamlarına ve kültürel yapılarına ışık tutan kitap benim ''keşke daha önceden okusaydım'' dediğim bir kitap oldu. Dili inanılmaz akıcı, sayfaların arasında kaybolup giderken buluyor insan kendini. Defalarca çıktığım Pierre Loti tepesi bile benim için artık çok daha farklı bir anlama sahip. Şimdilik postumun fotoğrafı böyle ama ilk gittiğim gün Loti'nin tepesine Aziyade kitabını tutarak ikinci bir post atacağım :) Özetle ilgilisi için kahve içerken okunabilecek harika bir kaynak olduğunu söyleyebilirim.
Tavsiyemdir.
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
352 syf.
10/10 puan verdi
Doga belgesellerine ilgi duyan, adi sani duyulmamis bitkileri arayip, et yiyen videolarini izlemeye bayilan ben inceleme odevi vesilesiyle cok guzel bir kitap okudum. #okudumbitti
Acikcasi 1000K gibi hala bilgi kirliligine bulanmamis ve gercekten yorumlamayi bilen insanlarin incelemelerinin bulundugu bir ortamda kitap hakkinda yapilan yorumlari okuyunca acaba dedim ama gunun sonunda kazanan ben oldum bence
Kitap meraklisi veya yeni yeni okuma yapanlar icin bence tam bir basucu kitabi. Hem siyasal kimligi hem ekolojik alandaki calismalari ile tahmin ettigimin otesinde bir kitap olmus. Yorumlarda cok fazla alinti oldugunu yazan vardi, bunu cok bogucu bulmuslar ama bence alintilarin hepsi Arne Naess gibi onemli insanlarin aciklamalariydi ve kesinlikle kitabi besler nitelikteydi. Hepsinin tek tek altini cizerek okudum.
Icerik hakkinda da ufak bir not birakayim.
Ekolojizm, cevrecilik, felsefik ve ideolojik yaklasimlari kullanarak farkli yaklasimlari anlatiyor yazar. Hatta benim derste de cok sasirdigim bir konu var ki o da feminizmin bu alanda da yer bulmasi... Hic aklima gelmezdi. Sosyalizm, muhafazakarlik, liberalizm gibi ideolojik yaklasimlari doga ile pekistirmesi cok keyifliydi. Meraklisina kesinlikle ama kesinlikle tavsiyemdir. Okudukca akan sahane bir kitapti 10/10
160 syf.
5/10 puan verdi
Yaban Çiçeği serisi benim son yıllarda en hızlı okuduğum ve her satırına tek kelimeyle hayran kaldığım bir seri olmuştu. Nasıl buldum, nasıl denk geldim de aldım hiç hatırlamıyorum ama büyük bir heyecanla herkese tavsiye edip durmuştum. Hatta öyle ki uzun uzun kitaptaki karakterleri hayal ederek gözümde canlandırmıştım.
İki seriden oluştuğunu düşündüğüm kitabın yakın zamanda Veda adlı üçüncü bir kitabı olduğunu duyunca şaşırmakla sevinmek arasında kaldım. Şaşırmamın temelinde de kitabın ''bence'' bitmiş olmasıydı. İyi kötü her şeyin yaşanarak bir sona bağlandığını düşünmüştüm. Sevinmemin sebebi de tabii ki onlarla biraz daha yol yürüyecek olmamdı.
1 saatte okuyup bitirdiğim kitap hakkında ne düşünüyorum peki şimdi?
Şaşırmakta haklı olduğumu...
Evet, bitmiş bir hikayeye zorlayarak ikinci bir son eklemeye gerek yoktu. Ne bir olay oldu bence ne de etkileyecek bir durum. Belki bir miktar son sayfanın son 5-6 cümlesi biraz ''vay be'' dedirtti ama o da hayal edilmeyecek bir şey değildi. Çok güzel iki kitaptan oluşan Yaban Çiçeği bence o şekilde kalmalıydı. Buna gerçekten gerek yoktu diye düşünüyorum. 160 sayfa bir kitap bulunca karşımda zaten bir tadım kaçtı. Hoş 360 sayfa olsa neyle karşılaşırdık, onu da bilmiyorum. Ama yine de Thayer özlemimi bir miktar gidermiş oldum.
432 syf.
5/10 puan verdi
Birçok kişi tarafından tavsiye edilen fakat okumayı hep beklettiğim, özellikle dark romance türünden hiç hoşlanmayan benim için Günaha Davet kitabını okumak eziyete dönmüştü. Tabi bu kadar dark beklemeyen bünyeye ağır geldi.
Fakat bu kitap farklıydı.
Sevmeyerek başladım ama inanılmaz akıcı dili sayesinde okumaya devam ederken bir bakmışım ki her karakterle bir şekilde bağ kurmuşum
Yani olay yine absürt ve bence nahoş. Sevgilisinin babasına olan aşkını oturup güzelleme yapmayalım şimdi tabi ama... Vs bu aşkın karşılık bulmasına. Onun dışında bence yoğun bir çekim ve aşk kitabıydı.
Kim bu Penelope? Ne yaşadı? Ne yaşıyor? Çok merak ediyorum!
Nedenini bilmiyorum ama bir şekilde kitabı sevmeye evrildim. Belki akıcı olmasından, belki yıllar sonra bir nebze tekdüzeye dönüşen hayatlar olmasından. Bilemiyorum. Ama hiç sıkılmadan ve odağımı kaybetmeden okudum.
Yorumlaması oldukça zor bir kitapmış benim için, onu fark ettim. Neden sevdifimi bile tam ifade edemedim ama siz beni anlayın!
