Sizler ki, hayat, belki sezdirmeden,
sırt çevirmiş koca çehresiyle: Şimdi,
kim bilir, kendine hayattayım diyen
biri dile getirmekte hafiften
dışarda, özgürlüğün iklimlerinde,
vakit geceyken bir duayı:
kolay öldürebilesiniz diye zamanı;
çünkü zaman, hep peşinizde.
Şimdi hatırladığında hayat sizi,
şefkatle saçlarınızı okşar:
Neniz var idiyse, hepsi
bundan böyle başkalarında yaşar.
Hep sessiz kalmalısınız sizler,
yürekleriniz artık yaşlandığında,
hiçbir zaman öğrenmemeli anneler,
yaşamak diye bu da varsa.
Yukarlarda ay yükselmekte,
aralandığı yerde dalların,
ve sakinleri sizlermişçesine
pençesine düşmekte yalnızlığın.
Rainer Maria Rilke