Sana anlatamadığım,
Anlayamadığım şeyler de var anne.
Kim bilir, belki bende senden öğrendim içimin fırtınalarını yüzümdeki gülümsemeyle ve dudağımdaki "iyiyim ben" yalanlarıyla kapatmayı.
Kim bilir, belki de sen anlıyorsun gözlerimdeki acıyı.
Ama ne senin sormaya dilin gidiyor, ne de benim anlatmaya cesaretim var.
Oysa uzanıp dizlerine,
"Yoruldum artık anne" diyerek ağlamayı ne de çok isterdim.
Ama sen beni yine de iyi bil anne.
Ne ben artık senin arkana saklanacak kadar küçüğüm,
Ne de sen beni o yorgun dizlerinde taşıyabilecek kadar güçlü.
Sebeb olacağım her gözyaşına kurban olurum ben.
Sen kendine iyi bak annem.
Ben toparlanmanın yolunu nasıl olsa bir şekilde bulurum...
Neylersin ölüm herkesin başında
Uyudun, uyanamadın olacak
Kim bilir nerede, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak
Taht misali o musalla taşında.
Kuran'da diyor ya sapıtmışlardan başka kim Allah'tan ümidi keser. Bu çok incelikli bir söz... diyebilirdi ki kafirlerden başka da diyebilirdi. Ama hayır Müslümanlardan da ümidi kesen olabilir başına gelenlerden kötülüklerden ötürü. Ama o da yanlış ve sapıtmış olur çünkü asla kesmemek lazım.
O açıdan Kur'an'daki her kelime özenle seçilmiştir...
Bu kuşun başına ne gelmiş olabilir ve profesyonel bir yardım nasıl olurdu?
1-2 gün önce kardeşim bu kuşu bulup bize balkondan verdi. Gözleri ve sırt kısmı dışında her yeri ağda gibi bir yapışkana bulaşmıştı.
Görünce şaşırdım ve korktum: tutarken ya zarar verirsem veya ani hareket yapar da korkup ya istemeden bırakırsam vs. diye ama yanimdakilere bakınca benim tutmam gerektiğini anladım ve dikkatli ama seri bir şekilde
Gecenin ıssız ve sessizliğiydi
Baharın başlangıcı ve kokusuydu
Hem nefes hem su gibiydi
Ama sen varlığınla içimde vardın
Gecenin yıldızına seni sordum
Baharın gelişine,çiçeklerin açılışına,güllerin varlığına seni sordum
Havanın temizliği,göğün sağlığına seni sordum
Yıldız,su,gece kim diye sorduğunda susmak en güzelidir diyordum
Ama seni en güzel gecelere ve saf suların temizliğine bırakıyorum derken
İsmini sayıkladım kim dedi?
O kendini biliyor dedim.
Ömür dediğin geçiyor işte
Biraz aksak, biraz yolunda, biraz orta da...
Kim bilebilir ki?
Kaç gece, kaç gündüz var. O melun sona.
Anı yaşa arkadaşım, anı yaşa. Sonrası yok, bir dahası yok, keşkesi çok.
İçinden gelen ne varsa..
Şimdi, şu anda, durma...
Hayat ertelenmez yarına...!
🌿🩵🌿🩵🌿