Gecenin ıssız ve sessizliğiydi
Baharın başlangıcı ve kokusuydu
Hem nefes hem su gibiydi
Ama sen varlığınla içimde vardın
Gecenin yıldızına seni sordum
Baharın gelişine,çiçeklerin açılışına,güllerin varlığına seni sordum
Havanın temizliği,göğün sağlığına seni sordum
Yıldız,su,gece kim diye sorduğunda susmak en güzelidir diyordum
Ama seni en güzel gecelere ve saf suların temizliğine bırakıyorum derken
İsmini sayıkladım kim dedi?
O kendini biliyor dedim.
“Detaylara önem veren,maneviyatı güçlü biri olmak o kadar zor ki.Başkasının çöpe attığı, hafızasından sildiği her şeyle sen çok uzun süre yaşamak zorunda kalıyorsun.Herkes devam ederken sen o anıların en ufak detaylarıyla hâlâ baş etmeye çalışıyorsun,zor.”
Bir gün gelir,
Açmaz dediğin çiçekler açar.
Gitmez dediğin dertler gider.
Bitmez dediğin zaman geçer.
Hayat öyle bir sır ki;
Önce şükür,
Sonra sabır,
Sonra da ummak gerekir.
Yine de o eski yaşamımıza öylesine bağlıyız ki…Çünkü umutsuz dönemlerimizin yanı sıra mutlu anılarımız da var,yüreğimizin ,ruhumuzun neşeyle dolduğu,sabahları cıvıl cıvıl ötmekten kendini alamayan tarlakuşu gibi coştuğumuz…