"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Sonunda Ölüm Olan Öykü
Aniden açıyorsun gözlerini, herhangi bir Lost bölüm başlangıcı gibi. Eskide kaldı, evet. Ama sen gayet iyi hatırlıyorsun o uykusuz geceleri, sen de eskide kaldın çünkü. İyi uyuyabildin mi bari? O kapalı burunla nasıl yapıyorsun bilmiyorum geceleri? Kaç kere ameliyat ol dediler sana, korkulacak bir şey değil ki, yarım saatte halloluyormuş. Neyse
HAKSIZLIK
Haksızlığa karşı haksızlık yapmak istersin ama bazen haksızlık yaptı diye vazgeçemezsin sevmekten.
Senin canını yaktı diye canını yakmak istersin ama sonunda yaktığında
o canı asıl haksızlık ona bu kadar üzülmeden edemezsin.
Haksızlığa uğrayan adam bir daha haksızlığa uğramamak için kapar kendini;
taa ki bir daha istese de bir şey hissedemeyene dek.
Haksızlığa uğrayınca bir kere en zoru inanmaktır yine kendine,
hakkı yenen adam öfkeli değildir sırf utanır, utanır bütün bunlara izin verdiğine.
Haksızlıktan değil utancını kapasın diye karar verir kötü olmaya.
Başkalarının umutlarına saplar hançerini çünkü korkar kendi umutlanmaya.
Asıl haksızlık ihanet değildir, ihanetle aydınlığı kapamaktır, umutları öldürmektir.
Taa ki hayat kendi nefesini sana ödünç verene dek, taa ki bir daha aynaya bakmaya cesaret edene dek.
Şimdi herkes sevdiğinin ona gelmesini bekliyor.
Herkes mutluluğu kendi hakkı biliyor. Herkes onca acının sonunda karşılığını istiyor.
Peki bu hikayede kim sonunda mutlu olmayı hak ediyor?
Haklı olmak yeterli değildir her zaman.
Olur mu? Her şeye rağmen zayıfları ezen kocaman kötülere rağmen küçük mucizeler olur mu hayatta?
İyiliklerinden başka hiçbir şey kuşanmamış küçücük savaşçılar hak ettikleri mutlululuğa kavuşacak mı sonunda?
Bu sefer herkes hak ettiğini bulsun istiyorsun.
Bu sefer içlerinden biri ölsün biri kurtulsun istiyorsun…
Tom Daniel Hamilton 2 (Öykü Denemesi)
Tom Daniel Hamilton 1: #32524345
(Bu yazdığım hikâye, diğer hikâyenin devamı niteliğinde olup, bir nevi bir ara hikâyedir. Yani, A'dan B'ye geçişin evresini anlatmış gibi oldum. Eleştirilerinizi bekliyorum, sevgiler.)
Tom Daniel Hamilton 2
Zilzurna sarhoştu. Issız sokakta sendeleye sendeleye yürüyor, 25 metre
Yeter, durmasım bu nidalar
Bağırmak, yedi kat göğe
Susmak, derinlerce toğrağa
Ağlamak istiyorum o zatın huzurunda
Yapamıyorum, hak mı etmedim ne oldu?
Sussana be adam, sussana ey kimliksiz!
Canımı yakman yetmedi mi?
Ne istiyorsun benden, benliğimden
Doymadın mı içimi yemekten?
Sen istedin böyle olsun
Şimdi bu hal senin sebebin
Bak gör işte
8. Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12