Kimbilir
İlk yağmur damlası düştü
Kuru yapraklarına güzün.
Ardında kış kıyamet,
Dert, hüzün.
Alınyazısı hepsi.... Kısmet....
Ha yazı, ha kışı geceyle gündüzün,
Kim bilir kaç günü kaldı
Ömrümüzün?
Ziya Osman Saba
SAÇLARIN ÖRÜLMÜŞ OLMALI
Seni birden hatırlarım akşamlar içinde
fevkalade tatlı bir sesin söylediği
şöyle kolay dokunaklı aydınlık ve temiz
gittikçe yakınlaşan bir melodi gibi
kalbim artık ürperen bir mandoline benzer
ne güzel şeydir seni hatırlamak
saçların örülmüş örülmüş olsun
ve beyaz ellerin geceye karşı çıplak
porselen tabakta
Kum Tanesi / Sonsuzca
"Bu masalı daha önce de okumuştum" dedi...
Biliyorum, konuyla hiçbir alakası yok...
Yüreğimi bulandıran, küçük sızıntılarla benim deryalarıma karışan zehirli akıntılar yaklaşıyordu kıyılarıma...
Elimin tersiyle itmiştim, biraz da tekmelemiştim onları...
Son dem'lerimde bile inadıyla katılmak, karışmak, istiyordu çölümün kumlarına...
İnanmıyordum, yarı asır boyunca bir tek kum tanesi bile tutmamışken sözünü, nasıl kanacaktım yalancı serabına...
Elimde olsaydı şayet, bende kum tanesi olmak isterdim aslında...
Oradan oraya savrulmak, girdiğim kuytulardan yeni bir rüzgarın beni götüreceğini umarak...
Yine ellerim acıyor, dedi...
Yırttığı kağıtların kesikleri kanıyordu...
Şimdi neden anlattı bunları dedim içimden, kimbilir kaç kez tökezlemişti kalbi...
Hâlâ, gururlu ve asil duruyordu öylece karşımda...
Eğilip yapraklarını öpen ama asla yıkılmayan kocaman bir çınar ağacı misali...
Cahit Sıtkı Tarancı
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
uykunun en çok yakıştığı yüz senin yüzün, yüzbin kere söyledim belki, senin ses tellerinde şiir yüzlü çocuklar. son zamanlarımızda, yanımda uyurken , o uykunun bana ait olmadığını, düşlerinde yüzünü gülümsetenin ben olmadığımı yani, anladım. seni kaybediyor olduğumu anladım. oğlunu kaybettikten sonra nasıl içli şeyler yazmıştı cahit sıtkı. bir kaybedişin şiiri. yaş otuzbeş yolun kimbilir yüzde kaçı. sensiz ömrümün ilk günü, ne klişe. ve bugünün diğerlerinden farkı ; bundan sonra her günü aynı kaybedişle yaşayacak olmam mı? kalsın. üstü kalsın demişti cemal süreya. yaşadığımız her şeyin üstü kalsın. bir tek kitaplarım, yani biliyorsun ya, senden değerli değil tabii, ama yaşanmışlıkların dize tarihleri onlar, onları geri almalıyım senden. bir de kediye iyi bak, son isteğimdir ikimize dair. o’ dur çünkü yaşadıklarımızın bir numaralı tanığı. halbuki başta hiç sevmemiştim onu. tedirgin bir insanım ben, çocukken de öyleydim. yani ansızın bir hareketle üstüme sıçrayacak diye tedirgindim hep. sonraları alıştım, seninle hayatıma giren herşeye alıştığım gibi. kediye iyi bak, belki o da benden sonraki sevgilini daha çok sevecek ama olsun. kendine iyi bak, benden daha çok seveceksin belki başkasını ama olsun. bir keresinde ne demiştin hani, “beni senin kadar kimse sevmedi” , ben de senin kadar sevmemiştim zaten kimseyi, kendine iyi bak hatırım için.
Birhan Keskin/Kargo
Buraya umutlu günler koydum. Şimdilik uzak gibi görünüyor ama kimbilir, birazdan uzanıp dokunursun.
Şimdi bir buluttan sarkıtıp kendimi
Doğrudur düştüğüm
Sana kadar düş
Bana kadar düğüm...
Sen ruhumun Marmara sı
Sularında iki kıymetlim
Ben boğazıma kadar ıslak
Ben boğazıma kadar köprü
Ben boğazıma kadar seviyorum
Çay kap gel anlatacaklarım var
Yalanlar dolanlar falanlar filanlar
Yedi tepe bir kaç kule
Ve kimbilir kaç cami minaresi
Kırık taşlı yokuşlar dar sokaklar
Sucu bağrışları dilenciler ayyaşlar
Taksim sokak orkestrası
Tarihi Eminönü balıkçısı
Envai çeşit insan,insan,insan
Anlamak için var
Seni güzel kadınım Marmaram
Sensiz alınan her nefes artık haram…
...
yalnızlıklarımda elimden tuttular
uzak fısıltıları içimi ürpertir
sanki gökyüzünde bir buluttular
nereye kayboldular şimdi kimbilir
ne kadınlar sevdim zaten yoktular
böyle bir sevmek görülmemiştir.
Attila İlhan
Ümit Yaşar Oğuzcan'ın bestelenen şiirleri
Sanat eserinde aradığın temel niteliklerden biri nedir deseler bir çırpıda “basitlikte derinliktir” deyiveririm. Gerçi, sanatçılardan büyük büyük laflar, metafizik derinliklerden gelen damıtılmış cümleler beklenmiştir, beklenecektir de… Aynı zamanda bu beklenti edebiyatımızın geleneğinde de vardır ama bir gerçek var ki o da halkın gönlünde yaşayan