Hiçbir şey dost değil bu evrende. İnsanların anlamasının zamanı geldi. Güneşin sayesinde değil dünyadaki hayat. Güneşin dünyayı buharlaştırma arzusundan dolayı hayat var gezegende.
Sayfa 305Kitabı okuyor
Dürüst olalım... Dinler ve Tanrılar! Hepsi ben ölünceye kadar.
Sayfa 104 - Doğan KitapKitabı okuyor
Hiçbir yere ait olmayan insanları iyi tanırım. Her yere aitmiş gibi davranırlar.
Ben insanları seyrederek büyümüştüm. Aşık olanlarla, ayrılanlarla, birbirlerinden nefret edenlerle ilgilenmiştim, derslerimden daha çok. Ve bir aralar, kendime kızdığımı da hatırlıyo- yum. Bir kadını sevemediğim için sinirimden ağladığım geceler de oldu .
Sayfa 401Kitabı okuyor
Ruhumdaki düğümler fazlasıyla sıkı. Kimsenin onları çözecek kadar ince tırnakları yok. Bense çoktan vazgeçtim tırnaklarımı uzatmaktan. Kendimi bilmeyi bıraktım. Ölümü bilmek ve anlayabilmek bile daha kolay. Yanıtı olmayan bir soru olarak geldim dünyaya. Ve sorusu olmayan bir yanıt gibi de gidiyorum.
Sayfa 68
Evsizlik bir kadın için felakettir...
insan her acıya kolayca alışabildiği ve bir süre sonra varlığını bile unuttuğu için, yokluğunun da farkına varamıyor.
Birden fark ettim ki ne ben ne de başka birisi hiçbir yere ait değildi.
Aidiyet bir kandırmacaydı küçük çocuklara anlatılan.
Hiçbir yerde hiç kimse beklemiyordu beni.
..hiçbir zaman tam anlamıyla düşüncelerimizi söylememize yetecek kelimelerin yeryüzündeki lisanlarda bulunmadığını uzun zaman önce anladım.