kendi dışında herkesi rahatlıkla öldürebilecekken intihar edemeyeceğimi anladığım gün, başkalarının ya da hayatın bunu yapmasını isteyeceğim ana kadar düşündüklerimi geldikleri yere geri yollamaya ve orada depolamaya karar verdim
Sonra aramıza şehirler girecek,
Hiç karşılaşmayacağız.
Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek.
Sonra da belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek.
Sabaha karşı bir eve gitmiştik. Bir anne canına kıymış. Evin kapısında iki çocuk. Kız olanın elinde kedi, oğlanın elinde kuş kafesi. Anneleri uyanmadı, bana da bunu yazmak kaldı.
anlıyorum sıkıldın
su içmek ve solumaktan
anne beni bıraktın
bu kirli dünyalara
orda huzurlusun
bak bu sefer güldü yüzün
anne beni bıraktın
bir daha gelecek misin
ne açlık ne susuzluk
yokluk çektirmedi sen kadar
anne ellerimi tut
lütfen uyuyalım sabaha kadar
-novayafes