Sabaha karşı bir eve gitmiştik. Bir anne canına kıymış. Evin kapısında iki çocuk. Kız olanın elinde kedi, oğlanın elinde kuş kafesi. Anneleri uyanmadı, bana da bunu yazmak kaldı.
anlıyorum sıkıldın
su içmek ve solumaktan
anne beni bıraktın
bu kirli dünyalara
orda huzurlusun
bak bu sefer güldü yüzün
anne beni bıraktın
bir daha gelecek misin
ne açlık ne susuzluk
yokluk çektirmedi sen kadar
anne ellerimi tut
lütfen uyuyalım sabaha kadar
-novayafes