Biz, biz olmayı yitirdikten sonra oldu olanlar, miskinliği gayrete tercih etmemizden sonra oldu. Gölgelerden kan sızdı sükünetimizin üstüne.
...
Ve iri çuvaldızlarla diktik güzelliklerin ağzını. Hep dünya idi sebep, hep dünya sevgisi oldu yenilgilerimiz
Sayfa 88 - Kariye Refik Halid Karay kütüphanesiKitabı okudu
Dünyaya karşı ilgisizlik, kalbi ve bedeni rahatlatır. Dünyaya rağbet ise, üzüntü ve sıkıntıyı arttırır. İşsizlik de kalbi katılaştırır.
Bir tutsaklıktır başlar, biz doğunca; dünya denir adına. Bir telaş, bir koşturmaca, dursuz duraksız.
Sayfa 87 - Kariye Refik Halid Karay kütüphanesiKitabı okudu
Yılda bir kurban keserler halk-ı âlem yad içün
Ben senin sâat-be-saat dem-be-dem kurbanınam
Fuzulî
Sayfa 75 - Kariye Refik Halid Karay kütüphanesiKitabı okudu
Oysa bir yüzü kararırken dünyanın, gülümseyen bir çiçek açar hep öbür yüzünde.
Sayfa 61Kitabı okudu
Sezam!
Biliyorsun, söylemesek bağrımız, söylesek dudaklarımız kanar! İlla ki söyleyelim; söyleyelim ki sezam, artık şeytan içimizde ve özülke fitneye tutsak. Sınama mallarımızda sezam, sınama sözlerimiz ve evlatlarımızda; sınama kendi(liği)mizde!
Karar zamanı Sezam, kararlılık zamanı. Kendi küllerinde çırpınmadan bir anka ve yakmadan kanatlarını kendi ateşinde, doğuşlar hep bir hayal; var oluş hep bir yokluk. Vur kazmayı Ferhad, çoğu gitti azı kaldı.
Sezam!
Ömür, fitne elinde efkär gergefi; ölümse derin sırların yokladığı kale burcu. Ve kalenin kapısı kırıldı ya bir kez, iyi yürekli nesiller, saçaklara çekilip ürperen serçelere döndü
Sayfa 54 - Kariye Refik Halid Karay kütüphanesiKitabı okudu