1926'ya gelindiğinde Mussolini tek partili bir devleti yönetiyordu. Ama diğer otoriteryan diktatörlüklere göre daha ileri gitti. Planı eski burjuva parlamenter sistemi, seçilmişlerin farklı partileri temsil etmek yerine mesleki rütbelerine göre seçileceği birleşik milli bir meclisle değiştirmekti. Bu korporatif devlet idealiydi ve başka
Sayfa 85 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Almanların mantıklı ve ikna edici Schlieffen Planı, Rusya'nın Fransa'dan çok daha güçlü olduğu ilkesine dayanıyordu; iki cepheli bir savaş olması halinde ilk önce ve çok geçmeden Fransız ordularının yenilmesi gerekiyordu, böylece Fransa barış isteyecekti. 1914'te (ve sonrasında da) tam tersi oldu. Fransızlar Marne Muharebesi'ni
Sayfa 27 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Özetlenmiş bir sonuç: 1918'de Fransa, İngiltere ve Birleşik Devletler Almanya'yı Rusya olmadan yenebildiler; yirmi beş yıl sonra, II. Dünya Savaşı'ndaysa bunu yapamadılar. Bir adam, Winston Churchill, bunu 1930 gibi erken bir tarihte bile öngörebilmişti. Almanların bir daha aynı şeyi denememelerini umuyordu. Ama denediler.
Sayfa 25 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
II. Dünya Savaşı'nın büyük güçler arasında başka bir savaş daha patlak vermesini engellemesinin bir sebebi de Amerikalıların, İngilizlerin ve Kıta Avrupası milletlerinin Avrupa'nın 1945'teki bölünüşünü -isteksizce de olsa- kabullenmeleriydi. (Hesaplarına göre bunun bir sebebi de Stalin ve halefleriydi.) Bu aynı zamanda Stalin'in de Birleşik Devletler ile savaşa girmekten kaçınmasının temel sebebiydi. Doğu Avrupa'nın büyük bölümüne hâkim olmak istemişti, daha fazlasını değil. Churchill Kasım 1944'te de Gaulle'e Rusya'nın çok iştahlı olduğunu söyledi, "ama yemekten sonra sindirme faslı başlar" ve onun da zorlukları vardır. Hayatının sonlarına doğru Stalin bunun farkına varmıştı. Ekim 1952'de, sonunda birleşmiş ve "tarafsız" Almanya'dan Sovyet ve Amerikan güçlerinin karşılıklı çekilmesini içeren bir anlaşma teklif etti (bir Amerikan-Alman ittifakı Stalin'in en büyük korkularından biriydi). Bundan kısa bir süre sonra da öldü. Çok geçmeden, Rusya 1945'te ele geçirdiği yerleri terk etmeye başladı. 1955'te, Avusturya ve Finlandiya'daki (ayrıca Çin'deki) üslerinden vazgeçti; Yugoslavya'yla bir anlaşmaya vardı. 1956'daki Macar devrimiyle ve Polonya'da milliyetçiliğin yükselişiyle afallamış ve korkuya kapılmıştı. Bazen sekteye uğrasa da Rus gücünün Doğu Avrupa'dan bu kademeli geri çekilişi Sovyetler Birliği'nin 1989'daki yıkılışına kadar devam etti.
Sayfa 14 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
İki dünya savaşı da Avrupa'da patlak verdi. 1914'teki olaylar, I. Dünya Savaşı'nın sebepleri, başlamasına etki eden kararların bütünü, devlet adamları ve hükümetlerin çeşitli rolleri tarihçiler tarafından neredeyse yüz yıldır, hatta halen tartışılmaktadır. Fakat II. Dünya Savaşı'nın başlamasının sebebi tek bir adam, Adolf Hitler'dir.
Sayfa 12 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
1895 gibi geç bir tarihte, Washington ve Londra arasında Venezuela konusunda ufak bir kriz yaşandı. Ama üzerinden üç yıl bile geçmeden, 1898'de, Amerika'nın İspanya'ya karşı savaşa girme kararı (Birleşik Devletler'in kışkırttığı bir savaştı bu) İngiliz hükümeti ve basınının neredeyse tamamı tarafından desteklendi. Bundan sonra ve yirminci yüzyıl boyunca, hiçbir İngiliz hükümeti Birleşik Devletler'e karşı güçlü bir muhalefet ortaya koymadı. 1914'ten önceki on beş yıl boyunca Amerika'nın İngilizler üzerindeki etkisi arttı. Birleşik Devletler büyükelçiliği görevinde bulunan ve ülkeyi iyi tanıyan Sör James Bryce (The American Commonwealth adlı kitabında) şu sözleri yazacak kadar ileri gitmiştir: "Amerika bazı açılardan Avrupa milletlerine öncülük etmiştir. Büyük ihtimalle takip edecekleri yollarda da onların önünde yürümektedir." Bu yolların çoğu politikanın ötesine (ya da derinlerine) uzanır. Özellikle İngilizce konuşulan bölgelere, ama aynı zamanda dünyanın başka birçok yerine ulaşan Amerikan âdetlerinin ve icatlarının sayısız örneğini içerir. Daha da önemlisi şudur: 1940'ta Hitler II. Dünya Savaşı'nı neredeyse kazanacaktı. Winston Churchill ve Franklin Roosevelt olmasaydı bunu başarabilirdi.
Sayfa 9 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu