Hz. Peygamber (s.s.s)'den İmam-ı Zaman (a.f)'a Kadar Ehl-i Beyt'in İki Yüz Elli Yıllık Mücadele Tarihi
250 Yıllık İnsan
Ali HamaneyEn Beğenilen 250 Yıllık İnsan Gönderileri
En Beğenilen 250 Yıllık İnsan kitaplarını, en beğenilen 250 Yıllık İnsan sözleri ve alıntılarını, en beğenilen 250 Yıllık İnsan yazarlarını, en beğenilen 250 Yıllık İnsan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bəzi adamlar düşünürlər ki, sonradan islama faydamız toxubənsun deyə canımızı qorumalıyıq. Əmirəlmöminin (ə) heç zaman özünü belə bəhanələrlə aldaltmadı. Onun uca qəlbi aldanan deyildi. Əmirəlmöminin (ə) bütün təhlükəli yerlərdə ön sırada dururdu.
Sayfa 71Kitabı okudu
Cahiz, ya da Əbülfərəc İsfahani yazır ki, Müaviyə xəlifə olduğu dövrdə bir dəfə atla
Məkkəyə gedirdi. Dövrün tanınmış şəxslərindən biri də onun yanında idi. Müaviyənin
başı onunla söhbətə qarışmışdı. Onların arxasınca atlılar gəlirdilər. Müaviyə mənsub
olduğu Əməvi qəbiləsinin cahiliyyət dövründəki üstünlüklərindən danışıb deyirdi ki, o
zaman atam Əbu Süfyan elə etdi, belə etdi və sair. Bu zaman yolda uşaqlar oynayır və
daş atırdılar. Bu arada bir daş Müaviyənin yanındakı adamın alnına dəydi və onu
qanatdı. O bir söz demədi və Müaviyənin sözünü kəsmədi. Qan onun üzünə və
saqqalına axdı. Başı söhbətə qarışmış Müaviyə birdən bu kişiyə sarı çevrildi və üzünün
qanadığını görüb dedi ki, alnından qan axır. O adam Müaviyəyə dedi ki, nə, qan, mənim
üzümdən?! Guya diqqəti o qədər Müaviyədə olub ki, bu daşın dəyməsini, alnının
yaralanmasını və qanın axmasını bilməyib. Müaviyə dedi ki, maraqlıdır, alnına daş
dəyib, amma sən anlamamısan? Dedi ki, yox, xəbərim olmayıb. Əlini vurub dedi ki, hə,
doğrudan da qandır. Sonra Müaviyənin canına, yaxud müqəddəslərə and içdi ki,
söhbətin şirinliyindən qanın axdığını anlamayıb. Müaviyə soruşdu ki, beytülmaldan
bəxşiş payın nə qədərdir? Dedi ki, filan qədər. Müaviyə dedi ki, sənə qarşı haqsızlıq edirlər, bunu üç dəfə artırsınlar. Müaviyə rejiminə hakim ənənə bu idi
O dövrdə kim başçılara və xəlifələrə yaltaqlanırdısa, yuxarı başa keçirdi, işlər ləyaqətə
görə bölünmürdü...