Ophélie, son bir kez avucunu Kitap'ın üzerine koyduktan sonra kubbeyi kapattı. Usulüne uygun şekilde geçmişe veda etmişti. Artık geleceğe yer açacaktı.”
#kitapyorumu
Bugün size İthaki Yayınları’ndan çıkan Aynadan geçen Kız serisinin ilk kitabı Kış Nişanlılarının yorumuyla geldim.
Anima isminde bir kemerde yaşayan karakterimiz Ophelie, miyop, biraz sakar, her daim okuyan ve tek arkadaşı büyük amcası olan genç bir kızdır. Dokunduğu nesneleri okuyabilen, o nesnelere dair tüm geçmişi görebilen ve aynı zamanda aynalar arasından da geçebilen Ophelie, bir gün adlığı haberle şoka uğrar. Ailesi onu başka bir kemerden, Kuzey’den Thorn adında biriyle nişanlamıştır. Ophelie, henüz bu habere alışamadan Thorn, Anima’ya ayak basar ve ne oldum demeden kendilerini Kuzey yolunda bulurlar. Uzak ve soğuk nişanlısına ve yeni hayatına nasıl alışacağını bilemeyen Ophelie’nin neyseki teyzesi Rosaline de yanındadır. Ophelie, Kuzey’e ayak basar basmaz kendini soğuk insanların, dönen entrikaların ve sırların arasında bulur. Zamanla onlara alışmaya çalışan Ophelie, kendiyle de ilgili bambaşka yönler keşfedecektir.
Ne okudum böyle? Serinin giriş kitabı olmasına rağmen fantastik bir evrende yazılması gereken her şey yazılmıştı. Yazar bence harika tasvir etmiş evreni. Öte yandan başta hikâyeyi anlamakta biraz zorlandım fakat bölümler ilerledikçe taşlar yerine oturdu. Özellikle son sayfaları çok heyecan vericiydi. Ophelie’nin hikâye boyunca gelişimi inanılmazdı. Bence ikinci kitapta çok daha güçlü, kendinden emin ve Thorn dahil tüm kuzeyi dize getirecek bir Ophelie okuyacağız.
Ben çok sevdim dostlarım, size de tavsiye ederim.
