Acı Gönderileri
Acı kitaplarını, Acı sözleri ve alıntılarını, Acı yazarlarını, Acı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Daha şimdiden ötekiler gibi bir insan olmaktan çıkmıştı. O insanlar arasında bir muhbirdi. Kendisinden istenen şeyin nedenini öğrenmeye çalışmıyordu. Ona para verenler arkadaşı bile değildi. Ama şimdi yaşayan hiçbir şeyle karşılaştırılacak hali kalmadı. Ölüyle bile, ölü bir insana bile benzemeyecek.
Sayfa 120Kitabı okudu
Ezmeli. Yalanı parçalara ayırmalı. O rezil sessizlik. Işığa tutmalı her yeri. Bu aşağılık herifin gırtlağında taşıdığı gerçeği çekip çıkarmalı. Gerçek, adalet. Ne için? Onu öldürmek mi? Neye yarar bu? Kendisi için değil. Bunun onunla bir ilgisi yok. Bilmek için. Gerçeğini, utancını, korkusunu, daha dün onu öylesine güçlü, ulaşılmaz, dokunulmaz kılan sırrı kusana kadar tekmelemeli.
Sayfa 119Kitabı okudu
Vurmak gerek. O an kendimiz adaleti sağlamazsak dünyada asla adalet olmayacak. Güldürü. Yargıçlar. Lambrili salonlar. Adalet yok.
Sayfa 119Kitabı okudu
Ölmekten korkuyor. Yeterince değil. Sürekli yalan söylüyor. Yaşamak istiyor. Bitler bile yaşama sarılırlar.
Sayfa 119Kitabı okudu
Bitti. Savaş Paris'ten çıktı gitti. Her yerde, kapıların altında, sokaklarda, otel odalarında neşe var. Her yerde yanlarında askerler bulunan, onun gibi genç kızlar var. Her yerde, bu iş bitti diyenlerin çoğu için üzüntü kalmadı. Ama onun için, iş bitmedi. Ne neşe ne sonun tatlı hüznü olanaklı.
Sayfa 114Kitabı okudu
Yazla birlikte, Almanlar bozguna uğradı. Her yerde. Tüm Avrupa'ya yayılmıştı bozgun. Yaz ölüleriyle, hayatta kalanlarıyla, Alman Toplama Kampları'ndan yansıyan akıl almaz acıyla birlikte geldi.
Sayfa 99Kitabı okudu
Birden bana söylenen korkuyla ilgili bir şeyi anımsıyorum. Makineli tüfek ateşi altında insan vücut derisinin varlığını duyumsuyormuş. Altıncı bir duyu ortaya çıkıyormuş.
Sayfa 96Kitabı okudu
Gece uyanıyorum, gecenin içinde yokluğun boşluğu uçsuz bucaksız, korkuyla dolu, feci. Derken insan kimsenin hâlâ bir haber alamadığını anımsıyor. Daha sonra haberler gelmeye başlayınca bekleyiş başlayacak.
Sayfa 85Kitabı okudu
Ölüm korkusuna alışmaya başlıyorum. Olanaksız görünüyor. Daha doğrusu şöyle diyeyim: Ölüm düşüncesine alışmaya başlıyorum.
Sayfa 80Kitabı okudu
Birden özgürlük acı geliyor. Umudun tümden yitimine ve onu izleyen boşluk duygusuna tanık oldum: İnsanlar anımsamıyor, bellek yok.
Sayfa 79Kitabı okudu