Bir açlık sanatçısı
*Spoiler uyarısı*
Sanatçıyı kafese kapatıp günlerce aç kalmasını seyrediyorlar. Gizlice bir şeyler yemeye çalışır belki diye nöbet tutuyorlar adamın başında. Ama gel gör ki adam acıkmıyor, başucunda yemek yiyen insanları seyretmekten keyif alıyor ama asla canı istemiyor. Sanatçının pes etmesi bekleniyor fakat zaten rekora sahip olan bu adam acıkmadığı ve canı yemek istemediği için ölene kadar aç kalmayı tercih edebilir düzeyde. Kendi rekorunu üzerine yeni rekorlar eklemek istiyor. Kafesten çıkarılıp ödül yemeğine götürüldüğünde asla mutlu olmuyor. Zayıf, halsiz, bitkin halde yemeğe saldırması gereken bir durumdayken bir ayı geçkin süredir aç kalmış bu adam, 'neden kafesten çıkmak zorundayım' düşüncesi ile mutsuz oluyor.
Açıkçası sanattan çok hastalık gibi gördüm ben. Şok içinde okudum. Bu sanatçının dünya üzerinde tadını sevdiği, yemek istediği hiçbir şey olmadığı için aç kalmayı tercih etmesi de çok garip hissettirdi.