Ağaçların Rüyası
Oylum YılmazAğaçların Rüyası Sözleri ve Alıntıları
Ağaçların Rüyası sözleri ve alıntılarını, Ağaçların Rüyası kitap alıntılarını, Ağaçların Rüyası en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.S/onsuzluk
İnsan ne kadar severse sevsin aşkın hep ötekisi olarak kalıyordu. Aşk hayran olunan birine duyulan sonsuz bir arzuydu, ama bu sonsuzluk, nasıl bir sonsuzluksa, kısa süre içinde bitiveriyordu. Gün geliyor, önünde sonunda insan aşkı hep kendine feda ediyordu. Ama arkadaşlık öyle değildi. Arkadaşlık, içine girip yerleşilen sonsuz bir hayranlıktı.
Ve ne tuhaftı ki insan orada hep kendisi, hep iki kişi olabiliyordu. İnsanlar en çok arkadaş olduklarında ağaçlara benzerlermiş çünkü Nihan. Hem her şeyiyle biricik, bir başına kendisi hem de ayrı anda tıpkı diğeri gibi..Kitabı okudu
Hepimiz hiç yaşamadığımız kederli bir hikâyenin kahramanları olabiliriz pekâlâ. Ve anlatmadan kahraman olunmaz. Tabii derdiniz gerçekten buysa. Siz duymuyorsunuz, siz görmüyorsunuz ve hissetmiyorsunuz diye, yaşanılanlar hiç yaşanılmamış gibi olmaz..
“Ağaçlar derlermis ki, gerçek hayat ışıklı bir hâle, yarı saydam bir zarftır. içlerindeki isıgin pesine düsüp ziyan ettigim denizanaları kadar gerçek, onlar kadar saydam ve savunmasiz... Derlermis ki bir seyleri aramakla kaçmak arasinda bazen çok az fark varmis; ariyor musun,kaçıyor musun?”
İnsan ne kadar severse sevsin aşkın hep ötekisi olarak kalıyordu. Aşk hayran olunan birine duyulan sonsuz bir arzuydu, ama bu sonsuzluk, nasıl bir sonsuzluksa, kısa süre içinde bitiveriyordu. Gün geliyor, önünde sonunda insan aşkı hep kendine feda ediyordu. Ama arkadaşlık öyle değildi. Arkadaşlık, içine girip yerleşilen sonsuz bir hayranlıktı. Ve ne tuhaftı ki insan orada hep kendisi, hep iki kişi olabiliyordu. İnsanlar en çok arkadaş olduklarında ağaçlara benzerlermiş çünkü Nihan. Hem her şeyiyle biricik, bir başına kendisi hem de ayrı anda tıpkı diğeri gibi.
Sayfa 15Kitabı okudu
“Insanlar en çok arkadas olduklarinda agaçlara benzerlermis çünkü Nihan. Hem her seyiyle biricik, bir başına kendisi hem de aynı anda tipki digeri gibi.”
Düşlerin Replikası ..
Gerçek hayat dedikleri bu olabilir miydi? Ayak oyunlarımız, bütün o elâlem ne der diye istemeden yaptıklarımız, annem kızmasın diye sözde beğendiğim, babamın gözüne girmek için lafta bildiğim, sana yaranmak için güya sevdiğim, tüm o yapmacık her şey... Gerçek, bütün bunlardan birer parça, ya da daha iyi ihtimalle bütün bunların toplamı olabilir miydi?