Aile Çay Bahçesi
Yekta KopanEn Beğenilen Aile Çay Bahçesi Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Aile Çay Bahçesi sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Aile Çay Bahçesi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yorulmadınız mı kendinizi kandırmaktan yahu? Birbirinizi öldürmekten, yalan söylemekten, aldatmaktan, nefretle beslemekten yorulmadınız mı?
Ölüyormuş, herkes ölüyormuş. Ölüm değil derdim, ne hesabım olur o karanlık kuyuyla? Hatta severim ölümü Çiğdem Hanım. Bir kişi daha kurtulmuş olur bu cehennemden. Her saniyesinde hançer saplayan zamandan. Ölümle değil, ölümden geriye kalanla benim işim.
Nefret bir yerlerimde irinli bir yaraydı, hiç kapanmayacak olan. Ama göstermeyecektim onu kimseye, gösteremeyecektim. Korkaktım. Kendi hikâyemin en kuytu köşelerine saklanarak uzak duracaktım o yaradan, o mide bulandıran irin kokusundan. Gün gelecek o köşeler de tükenecekti. Tuvalin sınırları belliydi. O sınırların dışına taşıramayacaktım resmimi. Yine merkeze dönecek, boyadığım yerlerin üstünden geçecektim. Bir hatayı başka bir hatayla örterek geçecekti ömrüm.
Nefretimi süslü cümlelerle kutsallaştırmanın ne anlamı vardı? Bir anlam yüklememe ne gerek vardı? Kıskanıyordum. Bu yeterli değil miydi, sevgisizliğimi anlatmak için? Kötüydüm ben. Bu kadar basit.
“Altı yaşındaydım. Yılandan da, yılanın popomu ısırmasından da, akrebin getireceği kötülüklerden de korkmuyordum. Bir tek, annemi üzmekten korkardım.”
Okuduğum bütün kitaplarda beni bana anlatacak bir karakter aradım.