Yaşamı olduğu biçimiyle kabullenmek, Nietzsche’nin deyişiyle de “yaşamı olumlamak” ya da “yaşama evet demek”, absürde karşı bir başkaldırıdır. İntihar ise, bizi absürdün sınırlarına çeker, onun oyununa dahil olmayı, onun kurallarına uymuş olmayı işaret eder; başkaldırıdaki cesaretin artık bizde var olmayışını ifşa eder.
Sayfa 24 - Destek Yayınları