TABLO
renkleri susmuş bir tablodan bahsedeceğim sana
bir yığın kar tanesi düşüyor manzarama kalabalıklar geçip gidiyor
insanları görüyor musun
insanları
her basamakta güneşi çağırıyorum
beklemekle gitmek arası
durduramıyorum güneşi
güneşi durdurup geri alamıyorum
sancısıyla beyazların
çok fazla büyüdüm
çok fazla susadım
anlamak için kendimi
insanlar kadar değişik şarkılar
inanmış biri için yalanın ne önemi var
çabuk inanırmış garipler
Ah canım şiir, yine geldi yerleşti, dokundu ruhuma teşekkür ederim ilmek ilmek dokundu ruhuma yine
