Bu, öylesine çirkin bir utanmazlık, acımasızlık ve bencilliktir ki bir insan, cehennemde çevresinde esirlerin inleyişini, cellatların haykırışını, açların yoksulluğunu ve zulmün çaresizlerin boynundaki kırbacını görür ve duyar da onları kurtarmak için davranacağı yerde kendisini yalnızlığa çekerek kendi kurtuluşunu ve cenneti kazanmayı diler!