Öncelikle kitabın göze batan iç tasarımından bahsetmek istiyorum. Kitabımız bir öykü kitabı ve bu öyküyü sayfa içi resimler, renkler ve farklı puntolar ile harkulade hale getirmişler, çok hoşuma gitti. Kitabımız da insanların piskolojik sorunlarını yada nefis dediğimiz bizi üşenmeye yeni şeyler üretmekten alı koyan sürekli kendisiyle çatışma halinde olduğumuz şeyleri karanlık adı altında daha anlaşılır bir kavrama sığdırıp Alma'nın bu sorunlar ile nasıl başa çıktığını anlatan bir kitapdı. Yanlış yapmaktan, insanların size gülmesinden, küçük görmesinden ve yanlız kalmaktan korkmayın ve endişelerinizi, korkularınızı yakınlarınız ile paylaşın. Açıkcası kitapta Alma'nın sorunları ile nasıl başa çıktığı anlatılsa da benim değinmek istediğim başka bir konu daha var. Aile. Evet, çoçuklarımızla aramızda kurduğumuz bağın her düştüklerinde elimizi uzattığımızı bilecek şekilde olması gerekli. Kendilerini kötü histteklirin de, ağlamak istediklerin de ailem arkamda diyip sığına bilecekleri bir yerleri olmalı bu gerçekten paha biçilemez bir duygu. Umuyorum ki bu duyguyu aşılaya bilir ve onların kendi içlerinde verdikleri savaşları kolaylaştıra biliriz.
