Stefan Zweig'in okuduğum bu kitabı da en az diğerleri kadar etkiledi beni. Zweig'in kalemi, insan tahlillerini okura yansıtmada o kadar güçlü ki. Saygı duyuyor insan. Keşke o da Hitler'in gazabından kaçan bilim adamları gibi (Atatürk'ün zamanında) bizim ülkemize gelebilseydi. Hayatı farklı olurdu bana göre...
Kitabın kahramanı olan doktor yanlış yapıyor... Sonunda o da insan. Ülkesinden kaçarcasına gidiyor... İnsanlara adıyor kendini.
Yıllar sonra kendisinden yardım isteyen bir kadından etkilenip, doktor kimliğini bir kenara itip yararlanmaya çalışıyor. Arzularına gem vuramıyor. Sonra pişman olsa da atılan ok geri gelmiyor ne yazık ki...
Okumanızı tavsiye ederim...
Çocuk olunca kitap okuyamazsın diyen arkadaşlarım haklılarmis! Nerdeyse iki haftadır elimde sürünen bu kitap aslında bir oturuşta okunup kalkılacak muhteşem bir eser. Zweig kendi intiharının sinyallerini vermiş gibi umutsuzluk, çaresizlik, acı dolu karanlık ruh bölgelerine girmiş. Edebiyatçı değil benim icin zweig bir ruh bilimci. Gerçekten insan ruhunun derinliklerinin bu kadar geniş olabileceğini zweig den öğrendim. Okuyun ve de okutun arkadaşlar.
"Korkunç, dehşet verici bir saplantı" şu sıralar iç dünyamdaki bu garip duyguyu bir türlü isimlendiremezken, bu kitap sayesinde artık bir hikayesi oldu... Korkak olduğumu düşünen ben, ölüme koşan bir amok koşucusu olduğumu gördüm. Kıyıya vurur muyum bilmem veya durmak için ölmeli miyim emin değilim bildiğim tek bir şey varsa o da tekrar tekrar bu kitabın sayfalarında kendimi hikayemi bulacağımdır...
Parçalara bölsek hayatımızı kaç kez Amok koşucusu kostümüyle yollarda yol almışızdır kim bilir?İçimizde dinmez hırslarla sarhoş atlar zamanından çıkma rollere bürünmüşüzdür?Bilseydik ,durulmaz duygularla, körelircesine koşmalarımızın ardından "Amok koşucususun sen" diye haykırıldığını kabul eder miydik?Oturup da ben buyum, deliyim, divaneyim, gel derdimi açıyorum sana tek söz söyleme dinle bu koşucuyu; nasıl haykırdılar ardımdan sadece kendi sesimle. Diyebilir miydik?
Bu sorulara tek bir cümleyle, vicdanımı ve kendimi dinledim diyerek yanıt veren bir yabancıyla baş başa sohbet etmek bir nevi bu kitap.İsim sana uymuş hemşerim... İçimdeki Amok koşucularına selam olsun:)
Stefan'ın bi kıtabını okuduysanız diğerleri de sıra sıra arkasına gelecektir.
Ben ilk amok koşucusuyla Zweig'in kitaplarını okumaya başladım ve çok severek okudum. Saplantılı haller tamda bizim hayatımız gibi bizler de birer amok koşucusuyuz şu hayatta.
Amok koşucusu..saplantılı düşüncenin; bilinmezliğe ve ihtirasa olan zaafın korkunç bir şekilde kişinin kontrolünden çıkması onu ezim ezim ezmesi...hayatta herkes farklı kulvarlarda koşan bir amok koşucusudur farkında olsa da olmasa da...
Stefan Zweig bir kez okuduğunuzda asla birakamayacağınız bir yazar okumak dedim pardon çünkü Zweig kitapları okunmuyor resmen yaşanıyor karakterlerin acısını mutluluğunu hissediyorsunuz bir okur kitabın içine nasıl çekilir Zweig bunu çok iyi biliyor
Yalnız tek bir düşüncem vardı. "Amacıma ulaşmak."
Ne kadar da beni tanımlayan bir cümle..
Bazı insanlar, amaçlarına ulaşmak için ellerinden ne geliyorsa yapıyorlar. Kitaptaki doktorunda asıl amacı. "o sırrı koruyabilmekti."
Kitapta, bir diğer dikkatimi çeken kısım da Stefan zweig aslında intihar edeceğini bütün kitaplarında bize sezdirmiş.sadece karakterleri arasına gizlemiş.
Kalemi güzel adam, rahat uyu.. Yine eserinin harikalığıyla övünen bir sürü genç var..
Güzel bir serüvendi
Heyecanla okudum.
Kısa, sıkıcı olmayan bir Stefan Zweig kitabı, eline alındığı vakit bir günde bile bitebilir, tavsiye ediyorum muhakkak okuyunnnn.. Pişman olmazsınız z..
Amok Koşucusu bir doktorun yardıma muhtaç olan bir kadına yardım etmemesi ve yaşadığı vicdan azabını anlatan çok çok güzel bir kitap efenim. Kendisine muhtaç olan bir kadının kendini beğenmiş ve üsten tavrı yüzünden gururuna yenik düşen doktor bunun azabıyla kendini kaybediyor ve kitabın adı da zaten burdan geliyor. Bu kadar kısa bir eserde o kadar etkileniyorsunuz ki bir yanınız doktor oluyor, diğer yanınız kadına dönüşüyor. Empati kurduğunuzda iki karakterde de mantıklı gelen şeyleri buluyorsunuz ve Stefan Zweig farkı işte tam da bu. Okursanız size çok çok güzel şeyler katacağına inanıyorum
•
Kitap çok güzeldi. Amok koşucusuyla olan ilişkilendirme en etkileyici tarafıydı bence. Olaylarla benzetmesi oldukça keyifliydi.
O kadar insana anlatmayıp bir yabancıya anlatmasını başta anlamlandıramasam da sonradan belki de sadece yabancı olduğu için anlatmıştır veya yeteri kadar zaman geçtiğinde hiçbirimiz sözümüze sadık kalamayız diye düşündüm.
Oldukça akıcı ve sürükleyiciydi ben çok beğendim.
Yine bir Stefan Zweig kitabı… İsmi kadar ilginç, Amok Koşucusu… Açıkçası başlamadan önce hakkında sıkıcı olduğuna dair yorumlar duymuştum. Buna kesinlikle katılmıyorum. Diğer Stefan Zweig kitaplarını nasıl heyecanla ve hissederek okuduysam bunda da aynı şeyi yaşadığımı söyleyebilirim.
Başlarda hiçbir şey anlayamazken ve “Bunu nasıl bağlayacak acaba?” düşüncesiyle merakla devam ederken, kendini birden olayın içinde bulmak… Sadece içinde bulmak değil yaşamak. Zweig’ı okumayı bu yüzden seviyorum. Çünkü gerçekten olayı yaşıyorum. Ayrıca kitaplarının da gayet kısa olduğunu düşünürsek hiç sıkmadan, bir okuyuşluk farklı bir insan olmamızı sağlıyor bence. Yani diyeceğim o ki; kendinizi kaptırıp tek seferde bitirebileceğiniz bir kitap arıyorsanız kesinlikle öneririm. En azından benim Amok Koşucusu yorumum böyle.
Kısacık bir kitap (64 syf) olmasına rağmen, anlatmak istediğini ustaca, zengin üslupla, uzatmadan ve yüreğinize dokunarak anlatan güzel bir kitap. Çok şey barındırdı; sorumluluk, pişmanlık, arzular, iyilik, öfke...
Hani kısa anlarımız olur çok keyif aldığımız. Öyleydin benim için. Uzun süre unutmayacağım seni. Amok koşucusu Doktor...
Son olarak: Güzel, önemli veya kıymetli ne derseniz deyin; kısa, öz, derin, sade olunmalı. Kitapla kalın
Amok’un ne olduğunu biliyor musunuz?
Malezyalılarda bir tür sarhoşluk hatta bir cinnet hali denilebilir. Bir adamın hayatının nasıl kabusa döndüğünü okuyacaksınız. Pişmanlık ve inat somut bir şey olmasalar da insana neler yaptırabilir hayatımızı nasıl mahvedebilir okuyun.
