O parlak bir gelecek hayali kurmuyor. Bir ümit anlamıyor, elemlerinin, azaplarının, ihtiyaçlarının teskin edileceğine inanmıyor. Bu dünya böyle imiş, diyor. Sonra ''böyle geçecektir''de karar kılarak, sefil bir halde yaşıyor. Bu kıtanın psikolojisi budur. Bunun genele ait tahribatı ise ilgisizlik ve baskı karşısında boyun eğmek.