Her şeyi birbiriyle aynılaştıran ve hayatı anlamsızlaştıran o hız treninden inip gidebileceğimiz tek yaşama alanı var o da an.Hızı hızlanarak değil yavaşlayarak aşabiliriz ancak...
"Üzüntüyü yaşanmaması, yaşatılmaması gereken duygular sınıfına koyarız. Bu etikette üzüntüyü reddetmemize yol açar. Halbuki üzüntüde insanın duygu yelpazesindeki renklerden biridir sadece. Varlığını kabullendiğimizde, ona direnmediğimizde tüm diğer duygular gibi, gelmesi gereken zamanda gelip gitmesi gereken zamanda da gider."
“Hayat sadece iki zaman birimi kullanır.Birincisi hayatın var olduğu zamandır ve bu da An’dır.Hayatın kesitisiz devamlılığını anlatan zaman birimiyse ANBEAN’dır”