Ve boşuna değildi yakarmak düşünceye çağrıydı. Çünkü hep umut olarak üretildi düşünmek, yarın için. Ve onun için şimdi'nin fiili gerçekliğin bağrına koştu. Bağrına düştü ateş, doluştu bugünlere yarın. Evlatlar ki yarının temsilcileridir, umudu ölümle ödeştiler. Niçin? Bu suskunluk nedir?
Sayfa 14 - Bilimlerde ve sanatta diyalektik kitabı