Yani yazarın karakterler ve bir mefhumunu anlatırken ki yaptığı teşbihlere, tasvirlere, konuyu müşahhas bir hale getiren anlatımına bayıldım. Konusu da çok güzeldi. Kendi kültürüne karşı yabancılaşan ve başka bir kültürü hayatının merkezine yerleştiren bir insanın, hayatının her alanında özellikle de aşk alanında nasıl bocaladığını nasıl davranış bozukluğu çektiğini çok güzel anlatmış. Herşeyden yarım yarım yetersiz bir insan olmaktansa sevmesende kendi özünü ihata eden bir hayat görüşünde tam olmak daha eftaldir. En azından kendi kültürünü sevmiyorsan bile iki farklı kültürü cem etme birini tamamıyla terk et. Ben bunu anladım romandan.