Arife’nin Rüyası

Arka kapaktan alıntı :
" Arife! Kaderi üstündeki kıyafetler kadar yamalı Arife... Her çocuk gibi değildi hayalleri. Daha sahiciydi bu hayaller, daha zordu bunları gerçekleştirmek onun için. Peki, söz sırası kadere geldiğinde bahtı ona ne söyleyecekti?"
Arife'nin Rüyası ; Arife, ablası Pakize, annesi Fatma, babası Murad ile birlikte Arife'nin tanıdığı birlikte aynı köyde yaşadıkları insanları anlatan hikâyelerden oluşuyor.
Küçük Arife, yedi yaşında henüz, yeni bir basma fistan, bir çift lastik ayakkabı hayali....
Çalıştı Arife, başşak topladı ablası Pakizeyle, kimsenin giremediği dikenli çalıların arasına girdi, kimsenin çıkamadığı yamaçları tırmandı da topladı o fındıkları, gık demedi, haftaya düğün vardı gene yeni basma pazen fistanı, lastik ayakkabısıyla nede güzel olacaktı....
Ah o Mustafa Emmi'yi , Yayvan İsmail'i bir kaşık suda boğmalı ya! Neyse....
Boğazınızı düğüm düğüm edip, yüreğinizi sızlatacak Arife'nin Rüyası....
Vah kadersiz yavrucak deyip, bitiremeyeceğiniz bir kitap...
Kader!?...
Benden bu kadar. Sağlıcakla ve kitapla kalın.

Kitap beni yer yer sinirlendirse de bolca hüzünlendirdi diyebilirim. Sinirlendim dediysem yanlış anlaşılmasın oradaki karakterlerin bir kısmından bahsediyorum. Yazar karakterleri bölüm bölüm bize tanıtmış kitapta. İyiler, kötüler, mazlumlar, zalimler, Allah korkusu olanlar... Her birinin hikayesini okuduk bu kitapta. Kitapta beni en çok etkileyen karaterler Murad, Melek ve tabiki Arife oldu. Murad'ın ailesi uğruna gurbet ellerde yaşadıklarından tutun Melek'in gülen yüzünü solduran o bahtsız olay ve bir de Arife'nin hayallerini gerceklestiremediği ve sonu hazin biten o uğursuz olay...

Kesinlikle kitaba bayıldım yazarımızın ilk kitabı olmasına rağmen asla insanı sıkmayan ve kesinlikle elimden düşürmeden bir çırpıda okuduğum bir kitap oldu. Keşke biraz daha uzun olsaydı dedim. Kısacası kitap herkese tavsiyemdir. Kitapla kalın dostlar

Olur Ya Bazı Kitaplar Güldürür Bazı Kitaplar Düşündürür Bazı Kitaplar Ağlatır Dokunur Size Ve Etkisinden Çıkamazsınız. İşte Öyle Kitapla Geldim ..

Ah Arife.. Yüreği Güzel Hayalleriyle Yaşayan Arife.. Hayatın Zorlukları Acımasızlığı Sırtına Yüklensede Ne Masumluğundan Ne de Hayallerinden Vazgeçmemiştir. Lakin Hayallerini Kursağında Bırakan Birşeyle Karşılaşır Arife.. Peki Ya Annesine Ne Demeliyim? Babasının Yokluğunu Hissettirmeden Evlatları İçin Dik Durmaya Çalışan Fedakarlık Abidesi. Ya Babası? Evin Direği.. Evin Direği Olmak Herzaman Zordur Lakin Eskilerde Daha Zor. Zira Geçimi Sağlamak İçin Ne Kadar Sürede Geleceğini Neyle Karşılacağını Bilmeden Köyden Gitmiştir. Velevki Daha Nicelerinin Hayatları Vardır Bu Köy Hayatında..
Pakize,Mustafa Emmi,Yayvan İsmail,Emine,Melek..

Ah Melek Yaşadığı Talihsizlikle Gülmeye Korkan, Umutları Sönen Yaralı Melek.. Çoçuk Aklıyla Düşünür ki Gülerse Hiçbirşey İyi Gitmeyecek. Her Güldüğünde Vuracaklar Onu,Paramparça Edecekler. Neden mi Peki? Yaşadığı Sarsıntıdır Buna Meylettiren..
Sen İçime Başka Oturdun Melek.. Arife Bir Başka Oturdu..
Ve Birde Anne Babanın Çaresiz Anlarına Denk Gelmek İçimi Parçaladı,Ayaklarıma Prangalar Vurdular Sanki,Çok Üzüldüm.. Hayatın Acı Gerçekleri....

Hem Çok Severek Hemde Çok Etkilenerek Okuduğum Bu Güzel Kitapta Rahatsız Olduğum Nokta Biraz Kısa Olmasıydı. Zira Yazarın Kalemide Anlatımı da Harikaydı. Biraz Daha Uzun Okumak İsterdim. Yüreğinize Dokunacak Kitabı Bence Okumalısınız. Tavsiye Ediyorum.
Ruhunuza Herdaim Kitap Kokusu Sinsin.. @bicilharun Kaleminize Yüreğinize Sağlık,Okurunuz Bol Olsun..
Bu Güzel Kitaba Vesile Olduğun İçin Ayrı Teşekkür Ederim Arkadaşım ALLAH Sevsin Sevindirsin Yüreğini... Yaren

İyi akşamlar sizlere yazar #HarunBicil beyin #Arife'ninrüyası kitabının yorumuyla geldim.
Öncelikle kitap hakkında ki düşüncelerimi belirtmek istiyorum, elinize aldığınız an sizi içine alıyor, onlarla birlikte hayal, kuruyorsunuz, onlarla birlikte ağlıyorsunuz, onlarla ağlıyorsunuz açıkcası kitap beni çok etkiledi, göz yaşlarıyla okudum. Yoruma gelince.
Arife ah güzel ama garip Arife, kardeşi Pakize, annesi Fatma, babası Murad. Yamalı kıyafetleri ile umutlarıyla gene de mutlu olmaya çalışmaktadırlar, ama babası artık kızlarının isteklerini alamamaktan bıkmış ve İstanbul'a gitmiştir ama geriye dönmez. Fatma anne kızları için, dimdik ayaktadır, fakirliklerine rağmen hala mutlu olmaya çalışmaktadırlar. Ama her zaman, ezilen, üzülen onlar olur.
Acaba Arife hayallerine kavuşacak mı?
Babası döcek mi?
Ayrıca kitapta bir çok kişinin de öyküsü var, hepsi birbirinden duygusal, ben kitabı sevdim sizlere de tavsiye ederim.

Arife'nin Rüyası/Harun Bicil
.
.
"Biliyorum Arife... Almancıların kızlarının seninle nasıl alay ettiğini; garibanlığını, fakirliğini nasıl yüzüne vurduklarını biliyorum.Almaz mıyım kızım sana en güzel elbiseleri? Yok işte! Elde yok avuçta yok... Bu dünyada bize bir şey yok!"
.
.
Ve bir etkileyici ve derinden sarsan kitabın sonuna geldim. İnce bir kitap ama verdiği mesajlar çok derin gerçekten yazarın kalemi akıcı okutuyor kendini köy halkını tek tek tanıtıyor kısa kısa hikayeler şeklinde ilk önce Arife'nin hikayesiyle başlıyor kitap hayalleri var ama her çocuk gibi değil.Başka kimler mi var kitapta; Mustafa Emmi'nin hikayesi, Yayvan İsmail'in hikayesi, Yayvan İsmail'in eşi Emine'nin hikayesi, Arife'nin annesi Fatma'nın hikayesi, Arife'nin arkadaşı Melek'in hikayesi,Arife'nin babası Murad'ın hikayesi, Alikarısı'nın hikayesi ve son olarak Arife'nin kardeşi Pakize'nin hikayesi konu alınmış kitapta ama en etkileyici Arife'nin ve Melek'in hikayeleriydi sizler de merak ettiyseniz mutlaka okuyun, şiddetle tavsiye ederim.Her daim kitapla kalın.

Merhaba herkese❣

Bugün sizlere tavsiye edeceğim kitap kısacık... 62 sayfa... Ama çok dolu bir kitap. #arifeninrüyası

Kitabımızda kısa kısa hikâyeler var. Ama hepsi aslında birbiriyle bağlantılı. Bir köyün içinde yaşayan insanların hayat hikâyeleri... kaderleri...

Arife, Pakize, Melek ve daha fazlası... Beni en çok yaralayan ise bu üç karakter... Arife... Ah Arife... Sen ne kadar kadersiz bir çocukmuşsun... Anlatamıyorum ki size. Çünkü bir başlarsam bütün hikâyeyi anlatacağım, size bir heyecanı kalmayacak. Bu kitabı alın, mutlaka okuyun, ama 1 saatte okurum biter demeyin, bitmez... Boğazınız düğümlenir, devam edemezsiniz...

Dram okumayı seviyorsanız bu kitap tam size göre. Yanınıza bir kutu peçete almayı da unutmayın. Yalnız birşeyi belirtmeden geçmek istemiyorum.Hikaye çok güzel ama çok kısa. Ben bu kalemi uzun uzun okumak isterdim. Yazarımız #harunbicil kaleminiz daim olsun. Siz yazın, biz okuyalım.

@bicilharun kalemi olan #arifeninruyasi isimli bu kitabı Yaren moderatörlüğünde güzel bir grupla okuduk. Emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler.

Kitapla kalın ❣

#kitap #kitaptavsiyesi #kitapönerisi #tavsiye #hikaye

Çok kısa bir kitap bir oturuşta bitirebilirsiniz ama dikkatli olun bitirdiğiniz zaman herşeyi sorgulamaya başlayacaksınız ve eminim hic aglamam diyen bir insan bile istemsizce dökecek gözyaşlarını. Biraz uzun konuştum biliyorum ama bu kitabin bende hissettirdiklerini hangi kelimelere dökecegimi bilemedim. Okuyun arkadaşlar eminim hepiniz içinde kendinden bir parça bulacak. Gelelim konusuna; aslında pek detay verip büyüsünı bozmak istemiyorum ama kısaca anlatayım. Bizim bir Arifemiz var annesi Fatma ve ablası Pakize ile bir köyde yaşamaya calısıyorlar buna yasamak denirse. Babaları buyuk sehire gitmis ama bir suredir haber alamıyorlardır. Elde yok avucta yok. Yamalı kıyafetler, topugu yırtık ayakkabılar...Sonra bir de Arife'nin arkadasi Melek var. Melek artık hic gülmüyordur. Yayvan Ismail karısı Emine (canim Eminem), Mustafa Emmi, Alikarısı... hepsinin hikayesi yüreginize dokunuyor. Ama soylemeden edemicem o Mustafa emmi ile Yayvan Ismail'i elime bir verseler neyse... Umarim hepiniz tanışırsınız onlarla.

İlk sayfasından itibaren ustaca yazılmış bir hikâyenin etkisine kapıldım. Öyle ki sayfalarına gözyaşı döktüm. Kitabın konusu beni oldukça etkiledi. Sayfa sayısı az olduğu için çabucak bitirdim ama etkisinden kolay kolay çıkamadım. Kitap bitince de ilk düşündüğüm şey "Ben bu kitaba nasıl yorum yapacağım?" oldu. O yüzden sadece hissettiklerimi dile getirmeye karar verdim. Kaderin nasıl bir ızdıraba dönüştüğünü okumak beni sarstı. Masum canların yüzünün gülmesini isterdim. Ebeveynlerin verdiği yaşam mücadelesini gördükçe hayatın zorluğunu buram buram hissettim. Kitapta beni etkileyen olaylar da oldu. Muhtemelen okuyunca sizde etkileneceksiniz.

@bicilharun keşke bölüm geçişleri biraz daha uzun olsaydı da kitap bu kadar hızlı bitmeseydi. Biz karakterlerin hayatında birazcık daha misafir olabilseydik. Görüyorsunuz ya kitabı sevince bitmesini istemedim.

“Biliyorum Arife Almancıların kızlarının seninle nasıl alay ettiğini; garibanlığını, fakirliğini nasıl yüzüne vurduklarını biliyorum. Almaz mıydım kızım sana en güzel elbiseleri? Yok işte! Elde yok avuçta yok… Bu dünyada bize bir şey yok!”

Arife! Kaderi üstündeki kıyafetler kadar yamalı Arife... Her çocuk gibi değildi hayalleri. Daha sahiciydi bu hayaller, daha zordu bunları gerçekleştirmek onun için. Peki, söz sırası kadere geldiğinde bahtı ona ne söyleyecekti?

Nasıl anlatacağıma karar veremediğim, bu kadar etkilenebileceğimi bilmediğim bir öykü okudum. 'Kısacık, okurum biter' dedim ama bitmedi. Gözlerimin buğusu ve boğazımda ki yumru olmasaydı biterdi elbet...
☆
Siz hiç sessiz sessiz ağlayıp yeri göğü inlettiniz mi? Yazarımız ; "İki kız; biri acının kıblesi, diğeri meleklerin yer yüzündeki halifesi." demiş. İşte onların sessizlikleri insanı sağır eden türden.
Biri aç kalmamak için ağlamaktan korkarken, diğeri gülmekten korkuyor...
Çünkü güldüğü yerden vuruyor hayat... Sonra Emine'nin gözyaşları var güllerin daha güzel kokmasını sağlayan...
Pakize'nin sevip pencereden saldığı kuşlar... Fatma'nın artık yerinde olmayan anne yüreği... Murad'ın solan gülü...
Alikarısı'nın ağlamaya bile kalmayan mecali...
☆
Nasılını niçinini elbette anlatmayacağım. Bunlar bende bıraktıkları. Sizi nasıl savurur, okuyup görmeniz lazım. Arife 'rüya' der, siz 'kader' dersiniz, ben 'eyvah!' derim...