Ariflerin Menkıbeleri
Ahmed EflakiÖne Çıkan Ariflerin Menkıbeleri Gönderileri
Öne Çıkan Ariflerin Menkıbeleri kitaplarını, öne çıkan Ariflerin Menkıbeleri sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Ariflerin Menkıbeleri yazarlarını, öne çıkan Ariflerin Menkıbeleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Senin dışında, dünyada her ne varsa yoktur. Her aradığını kendinde ara. Çünkü her aradığın sendedir.”
Günümü güzelleştiren…
Günümü güzelleştiren, türlü yorgunluklarımı alan bir şey geldi bana bugün.😊 
Ariflerin Menkıbeleri kitaplığımda.😊
Selamünaleyküm hayırlı sabahlar...
“Benim yüreğim ve canım Tanrı’yi görmek uğruna ipliğe döndü. Bundan sonra bana bir ip ucu göründü” Güç yolları aştık, sonuna ulaştık. Kendi halkımıza da yolları kolaylaştırdık (Mesnevi, c. III, s. 167/2947)
Sen Nesin Böyle...
Mevlana Hazretleri
"Şems-i Tebrizi'nin ayağı ruhlahların başları
üzerinde idi. Onun ayağının bastığı yere ayağını
basma, başını koy."
Ve başka bir yerde de:
Şiir:
"Aşk delidir, biz delinin delisiyiz. Nefis emmaredir, biz emmarenin emmaresiyiz," buyurdu.
Selamünaleyküm Hayırlı Sabahlar Hayırlı Cumalar...
(17) Hikâye: “Bunları aklı başında olanlardan başkası düşünmez bile” âyetinin erbabı olan has müritler şöyle rivayet ettiler ki. Seyyid hazretlerinin ömrü sona erince ve öteki dünyaya hareketi yaklaşınca, hizmetçisine bir desti sıcak su hazırlamasını emretti. Hizmetçi (biraz sonra gelip): “Suyu ısıttım” deyince Seyyid: “O halde git kapıyı muhkemce kapa ve daşarıda, garip Seyyid dünyadan göçtü, diye bir sala ver” dedi. Hizmetçi: “Ben de ne yapacak diye başımı ibadethanenin kapısına koyup gözetledim: Seyyid kalktı abdest aldı, gusletti, elbisesini, giydi, ecel kadehini içerek evin bir köşesinde kıvrıldı ve: “gökler temizdir, feleklerde olanların hepsi temizdirler. Temiz Rıhlar ve temiz ruhlu hepsi hazırlanmışlar. Ey bana bir emanet veren hâzır ve nazır Tanrı! lütfedip gel, bu emaneti benden al, “İnşallah beni sabredicilerinden bulursun ” diye bağırdı ve göçmeğe hazırlanıp, dedi:
Şiir:
“Ey dost, beni kabul et ve canımı al. Beni mest edip her iki dünyadan al götür. Sensiz hep ne ile gönlüm rahat ediyorsa içime ateş koy, benden onu al”
Ve canını Tanrı’ya teslim etti diye anlattı. Bunun üzerine hizmetçi çığlık kopararak elbiselerini yırttı. Seyyid’in ölüm haberi Sâhib Şem-seddin’e ve ilerigelenlere ulaşır ulaşmaz fer-yadedip saçlarını yolarak geldiler. Kayseri (Dâru’l - fath) nin bütün büyük ve küçükleri başlarını açtılar. İman ehli hakkında yaptıkları gibi, hafızlar Kur’an okuyarak, şeyhler zikrederek, bilginler sarıkları perişan bir vaziyette ve okuyucular sela vererek Seyyid’i kendi mübarek mezarlığına gömdüler.
Bir adam bir şehire gitti. (Onun maksadı) bu şehir halkının gafletini anlayıp orada
yankesicilik yapmaktı. Orada bir küçük çocuk gördü. Çocuğun elinde bir simit vardı. Bu yankesıci adam ondan simit
istedi. Çocuk: "Vermiyorum," dedi. Yankesici ısrar etti. Ço
cuk: "O halde öküz gibi böğür vereyim," dedi. Dolandırıcı etrafına baktı, hiç kimseyi göremeyince, karnı son derecede
aç olduğundan öküz gibi böğürdü ve: "Haydi şimdi simidi
ver," dedi. Çocuk: "Vermiyorum. Annem ve babam bana:
'Simidi öküze verme, çünkü öküze saman yaraşır,' diye tembih
ettiler,' dedi.
Şiir:
"Eğer şeker eşeği keyiflendirseydi, sahibi onun
önüne kantarlarla şeker dökerdi.
Şems’in bir gece kararı elden gitti, heyecen içinde idi. Tanrının tecellilerine gömülüp mest olmuş bir halde münacatında: “Ey Tanrı! Kendi örtülü olan sevgililerinden birini bana göstermeni istiyorum” diye dua etti.
Kendisini bu makama ulaştıran bu ulu kişinin sohbeti ile daha iyi, yüce olmak, en olgunluk derecelerine ulaşmak ve ilerlemek istiyordu. Bu arzu ile senelerce takatini tüketircesine dünyayı dönüp dolaştı, seyahatler etti. Nihayet bundan dolayı kendisine “Şems-i Perende Uçan Şems” adını verdiler.
Rubai:
"Bir kase ayranım oldukça onu içerim Şunun
bunun kasesi ve kesesi ile bağlanmam. Fakirlik
ve zaruret ölümle beni tehdit etse de yine hürriyetinıi kulluk mukabilinde satamam."