Aşk Estetiği
Beşir AyvazoğluSözler ve Alıntılar
Osmanlı şehirlerinde, taş, sadece ibadet yerlerinde ve hayrın gözetildiği han, hamam, medrese, kütüphane, imaret gibi kamu yararına yapılan binalarda kullanılmıştır.
Mimarinin nazarında ahşap faniliğin, taş ise ebediyetin sembolüydü.
" Şeytan insanın kulağına hep yaşamasını fısıldamakta, geçici şeylere bağlanmasını ve şekillerin baki kalmasını istemektedir."
Gazzali, uykudayken bize çok mantıklı gelen rüyaların uyandıktan sonra nasıl saçma olduğunu anladığımızı, dünyanın da -hayat dediğimiz bu uykudan uyanınca- aynı şekilde saçma gelebileceğini söyler.
Sayfa 172Kitabı okudu
Doğu’nun bilgisi, eşyaya hâkim olmaktan çok,insanın iç tekâmülünü gözeten bir bilgidir.
Alemde ne var ki aşktan özge?
Beyhude nefes tüketme şair.
Bitmez diyerek sarıldığın ömr,
Bir sade fasıldır aşka dair...
Çağımızı ilgilendirmeyen sorular..
Ömründe hiç Itrî yahut Dede Efendi dinlememiş, Mimar Sinan'ın herhangi bir eserine şöyle bir kere olsun alıcı gözle bakmamış, Fuzûlî 'nin tek mısraını bile ezbere okuyamayan ağabeyler '' Sinan'lar, Dede Efendi'ler, Fuzûlî'ler, milli kültürümüz, mefahirimiz... '' diye söze başlar, hamasi nutuklar atarlardı. Tamam da, bu büyük sanatkârlara bu muhteşem eserleri yaptıran güç nasıl bir güçtü? O ölçülere nasıl ulaşmışlardı? Eserlerini verirken hangi dünya görüşüne dayanmış, hangi estetik ölçüleri uygulamışlardı? Bana Mimar Sinan'dan şu somut yapılar dışında kalan ne?
Osmanlı mimarının nazarında ahşap faniliğin, taş ise ebediyetin sembolüydü.
Sayfa 142 - Kapı YayınlarıKitabı okudu