"Daha önce hiç atlıkarınca görmediyse güzel bulmasını anlayabiliyorum ama insan her şeye alışır. İnsan birkaç gün içinde saraya bile alışır, ardından başka bir şey ister."
Louie bir yerde okumuştu: Bir kızın doğrudan doğruya gözlerinin içine bakarak gülümserseniz onu tavlarmışsınız. Kıza «Dünyama en güzel şeyisin» der gibi bakmayacakmışsınız; yalnız, o gözlerini çekinceye kadar, gözlerinin içine içine
bakacakmışsınız.
Çiçekleri çok seviyordu ; çiçek ekiyor, buduyor, gübreliyor ve kesiyordu. Evinde her zaman büyük vazolarda çiçekler sergilediğinden arkadaşları orada kendilerini çiçekçide hissettiklerini söylerlerdi,
Vadiye, tepelere parça parça güneş vuruyor, gökyüzünde koşuşan bulutların gölgeleri düşüyordu. Parça parça güneşler de, gölgeler de koyu kurşuniydi, insana korku veriyordu, üzgünlük veriyordu.