İnsan, yüreği özgür olmadıkça birikmiş küskünlüklerinin esiri olurdu. Yaşamak zorunda kaldıkları için kaderi ya da bir başkasını suçlamıyordu. Çünkü hata yapan ve yanlış kararlarının peşinden gidip küskünlükler biriktiren kendisiydi. Ne yaşadıysa hepsi onun suçuydu.