Yaktığımdan daha büyük ateşlerde yandım... Yorgun bir hayvanım, alevden bir kırbaç böğrüme iniyor. Şairlerin metaforlarının asıl anlamını buldum. Her gece kendi kanımın yangınında uyanıyorum.
Her düşünce için, kendi kendine bırakıldığında belki de güçten düşecek her aşk için , ona karşı duran ve ona layık olmayan fevkalade kuvvetli bir uyarıcı vardır: DÜNYANIN GERİ KALANI.