Stefan Zweig'in okuduğum diğer eserlerinden farklı bir kitap olmuş. Kitap beş öyküden oluşmaktadır. Öyküler ızdırap,intihar,hırs,sevgi genel olarak üzüntü temalıydı. Beş öyküde de kahramanları ya intihar ettiler ya da öldürülüyor buda yazarın son dönem ruh halini gözler önüne sermektedir. Çünkü yazar eşiyle birlikte intihar etmiş, hayatı böyle sonlanmıştır. yazarın son dönem eserlerinden bir eser olduğunu düşünüyorum.Bir zamanlar epey tutkulu bir Zweig okuru olmama rağmen bu son dönem ruh halini ve eserini beğenmediğimi söyleyebilirim.
Kitaptaki öyküleri kısaca özetler isek, İlk öykü kitaba ismini veren öykü olup, eşinin terk ettiği bir kocanın öyküsünün anlatıldığı Ay ışığı sokağı öyküsü bulunmaktadır.
İkinci öykü de ise yazar kimsesiz büyümüş bir hizmetçi kadının acılı sıkıntılı yalnız hayatını kaleme aldığı Leporella isimli öykü bulunmaktadır.
Nişan isimli üçüncü öyküde savaş yaptığı ülkede tek başına kalmış bir albayın hikayesini anlatmaktadır.
Leman Gölü Kıyısında adlı dördüncü öyküde, ülkesine dönmek isteyen eski bir askerin hikayesini anlatmıştır.
Avare isimli beşinci öyküde ise bir öğrencinin dramatik hikayeleri yer almaktadır.
genel olarak yine yazarın olay analizleri , betimlemeler her zamanki gibi güzeldi kendinizi olayların içinde hissediyorsunuz.Ancak genel kafamdaki Stefan Zweign tarzını yakalayamamış olması , öykü konuları ve içeriğinin aşırı ızdırap,intihar içermesi çok sarmadı beni yinede okumak isteyenlere tavsiye eder. İyi okumalar dilerim..
