Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Aynalı Gönderileri

Aynalı kitaplarını, Aynalı sözleri ve alıntılarını, Aynalı yazarlarını, Aynalı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne büyük bencillikti af dilemek. Özür dilemek. Ben şimdi özür diledim, hadi sen de beni affet, deyip, özrü kabul yükünü karşıya yüklemek. İki kelime söyleyip, bütün kabahatlerin, kusurların, çekilen acıların üstünü örtmek. Ne güçlü, ne sahte iki kelime. "Özür dilerim. Ben türlü halt karıştırdım. Şimdi de efendi gibi özür diledim. Hadi sen de üstüne düşen vazifeyi gerçekleştir. Affet."
...ama tabii eşyadan önemlisi evde huzur.
Reklam
Yeni bir sayfa, beyaz mı, siyah mı, renkli roman mı, onu kader bilir.
281 syf.
·
Puan vermedi
Fuat Sevimay'ın okuduğum ilk kitabıdır Aynalı. İki günde bitirdim. Ankara'da başlayıp İstanbul'a uzanan bir ailenin hikayesi. Birbirlerini seven ama sevgilerini söyleyemeyen, hayalleri yaşadıkları mahalle kadar olan, yoksul, kendi halinde bir ailenin hikayesi. Namuslu Aynalı'nın, fedakar anne Leblebi'nin, aşık Zeynep'in, korkak Kalender'in, adı gibi Yetim'in hikayesi. Aslında hepimizi anlatmış Fuat Sevimay. Hepimize dokunmuş. Çok sevdim hikayeyi, yazarın anlatış tarzını.
Aynalı
AynalıFuat Sevimay · Chiviyazıları Yayınevi · 2017191 okunma
İstanbul. İstanbullular için fazla güzeldi. Bunca güzelliğin keyfini kedilerle, kuşların çıkardığını görmüştü. Kuş olmak istemişti. Martılar. Yüzlercesi. Özgür, hesapsız kitapsız. Damlarda, ağaçlarda tüneyip, sinema seyreder gibi denizi, meydanları, insanları seyreden martılar. Güverteden atılan simitlerin ardında, bedavadan Kadıköy - Eminönü seferini yapan martılar.
Sayfa 69
281 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
11 günde okudu
Aynalı Bozacı ve ailesinin Ankara'dan başlayıp İstanbul'un kenar mahallesine göçleri ile devam eden yaşama tutunma çabalarını konu alıyor. İki göz evlerini, kurulu düzenlerini bırakıp, İstanbul'a yerleşen Aynalı, Leblebi Bacı, Zeynep ve Melek küçük bir ailedir. Geldikleri ilk gün Kalender ve Yetim'in güler yüzleri, samimi dostlukları ile karşılanırlar. Kalender ; mutsuz evliliğinde yönünü, yolunu kaybetmiş, gönlü bol bir adam. Yetim ; adı gibi yetim, yurtta büyümüş, sonrasında Babacan okul müdürünün sahip çıkmasıyla okulda hademelik yapan altın kalpli bir adam. Gülten Hoca'nın Yetim'den esirgemediği yakınlığı, dostluğu olmasa, Baban Müdür'ün yerine gelen Gözlüklü Müdür'ün kahrını çekmeyecek Yetim. Okulun bütün yükü Yetim'in omzunda lâkin şikayetçi değil bu durumdan Yetim. Bu kenar mahallenin tozlu sokaklarında bu minik, saf, pırıl pırıl çocuklar yitip gitmesin, okusunlar yeter ki. Gerisi ne gam... Zeynep ; Aynalı ve Leblebi Bacı'nın ilk çocukları, kara gözlüsü, İstanbul' a göçün sebebi... Melek ; sessiz, dilsiz Melek. Gözleri ile herşeyi anlatan, adı gibi Melek kalpli küçük kızları... Acı, hüzün, dostluk, vefa, mutluluk ve aşk'ın ; Aynalı ve ailesinin, Kalender ve Yetim'in hayatlarını nasıl etkilediğini motif motif işlemiş Fuat Sevimay. Beni en çok şaşırtan kitabın sonuydu, hiç ama hiç beklemiyordum bu sonu, bir süre hazmedemedim böyle bir sonu o sebepledir ki yorumum  gecikti.  Ne abarttın İlkay demeden önce mutlaka bu enfes kitabı okuyun derim sevgili kitap dostlarım.
Aynalı
AynalıFuat Sevimay · Chiviyazıları Yayınevi · 2017191 okunma
Reklam
"Ne büyük bencillikti af dilemek. Özür dilemek. Ben şimdi özür diledim, hadi sen de beni affet, deyip, özrü kabul yükünü karşıya yüklemek. İki kelime söyleyip, bütün kabahatlerin, kusurların, çekilen acıların üstünü örtmek. Ne güçlü, ne sahte iki kelime." Özür dilerim. Ben türlü halt karıştırdım. Şimdi de Efendi gibi özür diledim. Hadi sen de üstüne düşen vazifeyi gerçekleştir. Affet."
"Ara beni. Yüz yüze, göz göze iken kuramadıkları iletişimi ahizenin ucundan, telefon kablolarının taşıdığı mekanik sesle kurabileceklermiş gibi. Ara beni."
"Keyfin, mutluluğun, kahkahanın, gülmenin açıklaması, izahı mı olurmuş. İnsan sebepsiz yere mutlu olamaz mı?"
"İnsan insanı sömürmemeli, malın mülkün esiri olmamalı. Emeğin değeri bilinmeli."
Reklam
"Nefes. Derin, kocaman bir nefes. Ciğerleri" ohh" dedirtecek biricik nefes. Sonsuz sayıda alınıp, sonuncusu dışında adı anılmayan nefes. Bir soluk. His. Birincisinden, altıncısına kadar his. "
"Hayat desen hayat değil, ölüm desen ölüm değil. Bir acı, bir yokluk."
"Bu mahallenin müşterisi hâl hatır soran, hayırlı işleri esirgemeyen insanlardır."
"Yeni yılın, buralara hoş geleceği kesin de gelen yeni yıllar memleketin her köşesindeki kenar mahalleler gibi, Aynalı'nın kenar mahallesine de hep eli boş gelir."
“Dünya yine bildiği gibi döndü durdu. Giden gitti, kalan acısı ile kaldı.”
163 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.