Tam bir ters köşe.Kitabın ortasına gelince olaylar değişmeye başladı.Bir an dedim ki acaba yaşayan bir kızla ölmüş annesini aramak yerine, ölmüş bir kızla yaşayan annesini arıyor olabilir miyiz? Dayanamadım hemen sonunu okudum ve doğruydu. Ama nasıl diyerek merakla kaldığım yerden okumaya devam ettim.Filler ve insanlar…Anne filler ve insan anneler…Ne çok benzerlik. Çoğu yerde belki de bizden daha iyi anne olan fil anneler.Kitabın ana konusu bende şu cümleyi uyandırıyor. “Kendinize eş değil,çocuğunuza baba seçin.” Bir anne olarak kitabı bitirirken gözyaşlarıma hakim olamadım.Babası ölene yetim,annesi olana öksüz denirdi de peki yavrusu ölene ne denir?