Ayten
Nalan GüvenAyten Gönderileri
Ayten kitaplarını, Ayten sözleri ve alıntılarını, Ayten yazarlarını, Ayten yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Neyi beklediğimi bilmeden sadece bekliyorum. Hafızamı yitireceğim günü, unutacağım günü, var olmaktan yorgun düşüp, yokluğa göçeceğim günü bekliyorum...
Sayfa 151Kitabı okudu
Beklemek zor gelmedi de, gelmeyeceğini bilmek acıttı. Sevmek zor gelmedi de sevmeyeceğini bilmek kanattı...
Sayfa 89Kitabı okudu
Bir kadın vardı, sen başkasına aşıkken o sana yandı. İçindeki alevleri bağrına bastı...
Sayfa 73Kitabı okudu
En kötüsü de ne biliyor musun?
Bilemedim...
Yaptığım onca hatanın içinden hangisi en kötü bilemedim. Evli bir adamla birlikte oluşum mu? Evli olduğunu bile bile hamile kalışım mı? Üstelik iki çocuk birden doğurmam mı? Yoksa çocuklarımı anne sevgisinden uzakta yaşamaya mahkum ettiğim mi? İnsan evladından nasıl özür dileyebilir? Hangi özür ile bu günahların affı olur bilemedim. Sustum...
Hatıraları anmak için çevirdiğim gönlümün sayfaları lime lime olmuş. Sarı sayfalar kopup teker teker elimde kalıyor. Silinmeye yüz tutmuş, anlamsız ve ifadesiz birer cümleden ibaret yazılanlar. El yazımı tanımıyor olsam 'Bunları da kim yazdı böyle?' diyeceğim. Bunca acıyı çekip, yaşanmış bir ömrü yoksa yani ben miyim? Yazılanlar mı yalan yoksa yaşananlar mı belli değil.
Hani, her insanın olmayacak bir hayali vardır! Demiştin ya, ben imkansızı 'sen' diye seçtim.
Yürüdüğüm yolda,içtiğim çayda,baktığım bulutta seni yanımda bildim. Hayalinle yaşamayı öğrendiğimden beri yalnız değildim. Gittiğim her yerde götürüyordum seni. Yemeğimi paylaşıyor,solduğum havayı çekiyordun içine sen de. Yağmurda beraber ıslanıp,güneşin yakan sıcağında benimle terliyorsun. Hüzünlü şarkılar da gözümden damlayan yaş olup ,kahkahalarımla mutluluğuma ses getiriyorsun...
‘hayat mücadele etmektir, dayanmalısın!’ diyorsun. hiçbir mektubun neden beni bu mücadelede tek başıma bıraktığını anlatmıyor…
Sayfa 167Kitabı okudu
yolların sonu hep bildik bir yere çıkıyor
bilinmezi aradığımı bilmiyor kimse…
Sayfa 139Kitabı okudu
içime oturmuş özlemler, hak ettiğimi kabullendiğim yalnızlığımla birleşip, umutsuz yarınlar vaat etse de, ben ümidimi hâlâ yitirmedim.
Sayfa 133Kitabı okudu
beklemek zor gelmedi de, gelmeyeceğini bilmek acıttı. sevmek zor gelmedi de, sevmeyeceğini bilmek kanattı…
Sayfa 89Kitabı okudu
söylenecek çok şey vardı, bir o kadar da susulacak.
Sayfa 85Kitabı okudu
gidenlere acıyor yüreğimin bir köşesi…
Sayfa 65Kitabı okudu
uzanıp elimi tutuveriyor. ve yine sıcağına alışmama izin vermeden çekiyor ansızın. ne, ‘bırakma…’ diyebiliyorum ne de ‘tut…’ bir anlık sıcaklığıyla yetinmeyi seçiyorum, varlığında bile yokluğunun sızısını duyarak.
Sayfa 63Kitabı okudu
