Babalar ve Çocuklar, 1862 yılında yayımlanır.
1850'li yıllarda, gericiliği temsil eden liberal soylularla, ilericiliği temsil eden demokrat aydınlar arasındaki çatışmayı, mücadeleyi eksenine alan Babalar ve Çocuklar, kuşak çatışmasına da odaklanır.
Yayımlanır yayımlanmaz, ilgi uyandırır.Sovremennik dergisi etrafında toplanan devrin ilericileri, bu romanın gençlere karşı yazıldığını iddia ederler.Bazurov'u da karikatürize edilmiş bir ilerici olarak görürler.
Devrin gericileri ise romanda nihilizmin övüldüğünü, Bazarov'a aşırı sempati gösterildiğini düşünürler.
Turgenyev'in babalar mı yoksa çocukları mı tuttuğu da tartışma konusu olur.
Turgenyev, babalara çattığını kabul etmekle birlikte, amacının gerçekçiliği yakalamak olduğunu ifade eder.
Nabokov'u anmadan geçemeyeceğim yine.
Nabokov' a göre de " Babalar ve Oğullar, Turgenyev'in en iyi romanlarından biri olmakla kalmaz, 19. yüzyılın en parlak romanlarından da biridir.Turgenyev istediği şeyi, yaratılan kişinin kendi içgörü yoksunluğunu doğrulayan, bir yandan da göstermelik bir sözde- toplumcu tip olarak kalmayacak genç bir Rus erkek roman kişisi yaratma niyetini gerçekleştirmeyi başarmıştır."
syf 113, Rus Edebiyatı Dersleri, Vladimir Nabokov
Bu ay, Rus klasiklerini yeniden okuma etkinliği yaptım, kendi kendime.
