Babam sultan Abdulhamid, kızı Ayşe Osmanoğlu'nun yazdığı hatıratıdır. Abdulhamid Han'ı birinci kaynaktan, direkt kızının gözüyle okumak çok güzeldi. Onun gün içerisindeki alışkanlıklarından tutun da padişahlığı süresince yaşanan olaylardaki tavrı, duruşu çok güzel anlatılmış. Meşrutiyet hakkındaki düşünceleri, kendisine atılan iftiralar, uyguladığı politikalardaki niyetleri... Tahttan indirildiği zaman sergilediği tavır, apar topar ailesiyle birlikte selaniğe gidişi, orada yaşadıkları ve payitahta dönüşü, istanbul işgalinde sergilediği dik duruşu bizzat bunlara Abdulhamid han ile şahit olan hanımı ve kızı tarafınfından anlatılıyor.
Abdulhamid Han'ın kızıyla bazı konuşmaları da kitapta yer alıyordu.
Okudukça milli görüşüne, zekasına ve ferasetine hayran kalmamak mümkün değil.
Abdulhamid Han'ın Vefatından sonra tüm hanedanın sürgün edilişi, dört bir yana dağılışı, kiminin intiharı, kiminin vahim halde ölümünü de anlatmış Ayşe Osmanoğlu hatıratında. Tabi en çok 29 yıllık sürgün döneminde kendi yaşadıklarından bahsetmişti. 2. Dünya savaşı döneminde fransada dul bir kadın olarak 3 çocuğunu yetiştirmek zorunda kalmış, elindeki değerli eşyaları satarak ve biraz da çalışarak geçimini sağlamış o dönem.
