Gidenlerin arkasından her zaman ağlanır mı? Bir cenaze töreninde canı çok yandığı hâlde ağlayamayan insanlar biliyorum. Acılar her zaman olağan değildir. Her zaman aynı şekilde belirmezler. Her zaman gözyaşı doldurmazlar. Bazen sadece içinde yaşarsın, sessiz sedasız. Kimselere bir şey yansıtamadan… En büyük acı da odur aslında. Gizli kalan acı… Seni içinden kemirir. Sessiz sessiz eritir seni.
Sen daha ne olduğunu anlayamamışken bir anda kendini dipsiz bucaksız bir kuyunun tepesinde bulursun. Kimsenin ahını almadığını düşünürsün. Oysa bir sebebi olmalı bu acının! Ama bazen yoktur.
Korkma, eğer öldürmeyen acı gerçekten güçlendiriyorsa, zırhlanıyorsun demektir. Seni bundan sonra asla hiçbir şey üzemez. Sen asla bundan daha kötüsünü yaşamayacaksın.
