Merhaba kitapseverler, daha önce niyetlenmiş fakat okuma fırsatım olmamıştı ilk defa Fakir Baykurt ile tanıştım ve ilk kitabını okudum. Keşke daha önce okusaydım diye düşündüm. Hayatı ızdırap ve çile ile geçen yazarların eserleri bana daha samimi gelir hep.
Barış Çöreği, Almanya'ya çalışmaya giden gurbetçilerin, özellikle de iki kültür arasında sıkışıp kalmış Türk çocuklarının anlatımları ile küçük hikayelerden oluşuyor. Okurken sanki tanıdık birileri çıkarsa şaşırmayın. Ha şu köyde, şu aile diyebilirsiniz.
Biz de küçükken sanırdık ki Alamancılar şaşalı falan bir hayatları var. Hiç de öyle değilmiş işin aslı. Davulun sesi dışardan hoş gelirmiş demek içerden değil. Sen git yaban elde en ağır işlerde zorluklarla çalış, yurda döndüğünde ise kimseye bir şey çaktırma, ballandırarak anlat oraları, belki de borçla aldığın hediyeleri bol keseden dağıt, cakandan geçilmesin. Hikayelerde bu iki kutuplu hayatın feryadını görüyorsunuz. Bir nesil ise kültür şoku nedeniyle kaybolsun arada. Aslında ne Almanlara kendilerini beğendirebildiler ne aslına sadık kalabildiler Yazar, gurbetçilerin yaşam hikayesine örnekler sunuyor.
Keyifli okumalar dilerim. Kitap okuyun kitapla kalın
