Ben de Çocuktum
Aziz NesinBen de Çocuktum Sözleri ve Alıntıları
Ben de Çocuktum sözleri ve alıntılarını, Ben de Çocuktum kitap alıntılarını, Ben de Çocuktum en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Neyim varsa iyi olan,
herşeyimi anneme borçluyum."
Çoğumuz kendi suçumuzmuş gibi yoksulluğumuzdan utanırız. Ben de yıllarca yoksulluk ayıbımdan utandım, ta yazar olana dek...
Çoğunluğun yoksul olduğu ülkede, yoksulluğun değil, varlıklılığın daha utanılası olduğunu, yazarlığa başlayınca anladim.
Büyümüş insanlar; genellikle çocukluklarında yaptıklarını, bir zaman çocuk oldularını unuturlar. Kendilerini hep o büyümüş yaşlarında sanırlar.
Sayfa 4 - Aziz Nesin, 27.11.1978Kitabı okudu
Çoğunluğun yoksul olduğu bir ülkede ,yoksulluğun değil ,varlıklılığın daha utanılası olduğunu yazarlığa başlayınca anladım.
"Her koyun kendi bacağından asilir".Evet doğru,her koyun kendi bacağından asilir ama ,koyun olduğu için...İnsanlar koyun değil ki...Hicbir insan yalnız kendi bacağından asilmaz;her asılanla biraz da biz asılırız,her açla açız.Her tutukluyla tutukluyuz.Mutluluk ,başkaları mutsuzken,yalnızlıkla olmaz,toplulukla olur.Aç insanlar olduğunu bilirken ,lokmalarım rahatlıkla boğazımdan geçmiyor;soğukta titreşenler varken ,odamdaki sobamda ısınamıyorum.Bu İsa'ca bir duygu ve duygusallik degildir.Bu,bilinçli ,akilci bir davranıştır.
Neyim varsa iyi olan, herşeyimi anneme borçluyum.
Sayfa 29Kitabı okudu
Böyle gelmiş, böyle gidecek değil; böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek, gidemez.
Sayfa 122Kitabı okudu
Pek seyrek gülüşürüz.
Sayfa 41Kitabı okudu
bana dövüşmesini öğretenler, salık verenler, kavgaya girdiğimiz zaman, arkadan bakıp seyrettiler, kimisi seyretmedi bile...
Sayfa 70 - 1983-CanKitabı okudu
Böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek, böyle gidemez, böyle götürmeyeceğiz.
Sayfa 124Kitabı okudu
Yoksulluk kimi insanı açgözlü, kimi insanı da tok gözlü yapıyor
Oda kapısının hemen soluna bitişik helâ, benim ağlama yerim, orda ağlarım gizli gizli. Ağlarım, ağlarım, sonra ağladığım belli olmasın diye su dolu paslı tenekenin musluğunu açar, iyice yıkarım yüzümü. Ama bu kez helaya kadar gidemeyeceğim ağlamadan. Boşaldım boşalacağım... Gülüyorlar. Ben de gülmeye çalışıyorum. Artık kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Annem göğsüne bastırdı, bastırdı.
Sayfa 42Kitabı okudu
Bana dövüşmesini öğretenler, salık verenler, kavgaya girdiğimiz zaman, arkadan bakıp seyrettiler, kimisi seyretmedi bile...
Anababalarımız, çocukluğumuzda bir olayı o kadar çok anlatırlar ki, biz bunu dinleye dinleye o olayı ansıyormuş gibi oluruz, düşle gerçek birbirine karışır.
Sayfa 11Kitabı okudu
Böyle gelmiş, böyle gidecek değil; böyle gelmiş ama böyle gitmeyecek, gidemez.
Sayfa 122Kitabı okudu