Rıdvan yazdığı bir öyküyü anımsıyor: Kazandığına inanamayıp, buna kendini inandırmak için daha fazla, daha fazla kumar oynayan birini anlatmıştı bir uzun öyküsünde. Bu öykünün kahramanı olan adam, ancak kazandığı her şeyi yitirdiğinde huzuru bulmuş, dünya yeniden onun bildiği bir yer olmuştu. Yeniden huzur bulmak için ancak kaybetmeleri gerekir böyle kişilerin. Kaybetmenin kurallarını bilir, kazanmanın kurallarını bilmezler. Bildiği, alıştığı, mutsuz da olsa rahat ettiği bir dünyadır kaybedenlerin dünyası. Mutsuzluğun da ken dine göre bir konforu, sahibine sağladığı alışkanlık kolaylıları vardır.