Bir dostoyevski hayranı olarak yazıyorum. Canim Dostoyevskimin ilk eserlerinden olan bu eser, ustalık eserleri gibi değil. Kışa kısa hikayelerden oluşan eserin bazı hikayeleri sadece okunuyor bir ikisi aklında kalıyor, bazısı ise ya neden roman degil dedirtiyor. Ama roman olsaydi da bu tadi vermezdi diye dusunduruyor.
Hala aynı üslup aynı tatlı şöyleyişler ayni guclu kalem o günden kendini gösteriyor. Kitap dostoyevski yazdığı için okunan bir kitap. Iki gunde bitiyor yani, Yine de güzel ama bir öteki, bir suç ve ceza tabii ki değil. Ilerde çıkacak olan bu akıllara zarar romanların habercisi niteliğinde.
Kitabı takibe alıyorum. Sizlerin kitapta neler gördüğünüzü görmek adına...