Beyaz Geceler
Fyodor DostoyevskiBeyaz Geceler Sözleri ve Alıntıları
Beyaz Geceler sözleri ve alıntılarını, Beyaz Geceler kitap alıntılarını, Beyaz Geceler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yüce Tanrım! sevinç ve mutluluk insanı nasıl da güzelleştiriyor!
İnsanının kalbi aşkla nasıl da coşuyor, kalbini başka birinin kalbine dökmek, herkesin mutlu olmasını, gülücükler saçmasını istiyor.
Kalbim içimde konuşurken, ben susmayı beceremem.
Emin ol ki, sana yirmi yıldır düşkün olsaydım bile şimdi olduğumdan daha düşkün olamazdım.
Gökyüzü öylesine açık ve yıldızlıydı ki, ona bakınca insan ister istemez kendisine soruyor: Böylesine bir gökyüzünün altında dargın ve kaprisli insanlar yaşayabilir mi?
Bu satırları yapayalnız, akıl danışacağı yahut ona yol gösterecek kimsesi olmayan ve kalbine hiç bir zaman söz geçiremeyen zavallı bir kızın yazdığını unutma.
"Birini çok sevmenin bedeli bir daha kimseyi sevememektir."
“Kimseyi sevmeye cesaretim yok.”
Sayfa 155Kitabı okudu
“Kimseyi sevmeye cesaretim yok.”
"Yüreğim konuşurken ben susmayı beceremem."
Derler ki, müzik güzelse, verdiği tat bütün duygulara ayak uydurur. Mutlu insan, melodilerde mutluluğu, hüzünlü insan hüznü bulur.
Dostluğa hazırım, işte elim... Ama lütfen bana aşık olmayın!
“Yüreğim konuşurken ben susmayı beceremem.”
Her zaman öyle değil midir? Mutsuz olduğumuz zamanlar başkalarının mutsuzluğunu daha bir derinden duyarız.
Sayfa 86Kitabı okudu
Hiçbir zaman gerçek bir yaşam yaşayamayacağım; çünkü bana öyle, bütün inceliğimi, şimdiye, gerçekliğe ait bütün duygularımı kaybetmişim gibi geliyor, çünkü, sonunda, kendi kendimi lanetlemişim.
"Şimdi öyle bitkinim, öyle yorgunum ki..."
Sayfa 186 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 21. BasımKitabı okudu