Beyaz Gemi
Cengiz AytmatovBeyaz Gemi Gönderileri
Beyaz Gemi kitaplarını, Beyaz Gemi sözleri ve alıntılarını, Beyaz Gemi yazarlarını, Beyaz Gemi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsandaki çocuk vicdanı, tohumdaki öz gibidir. Ve o öz olmadan tohum filizlenmez, gelişmez.
Sayfa 162 - ÖtükenKitabı okudu
Çocuk kalbinin, çocuk ruhunun bağdaşamadığı her şeyi reddettin. İşte beni teselli eden de budur.
Sayfa 162 - ÖtükenKitabı okudu
- Sana yedi göbek geçmişini, atalarının adlarını öğretmediler mi? demişti çocuk.
- Hayır. Ne işime yarayacak onların adlarını bilmek? Bilmiyorum ve bunun da bana bir zararı olmuyor.
- Dedem diyor ki, eğer insanlar atalarının adlarını bilmezlerse bozulur, kötü olurlarmış.
- Kim kötü olurmuş? İnsanlar mı?
- Evet.
- Niçin?
- Dedem diyor ki, atalarının adlarını, kim olduklarını unutanlar, kötülük yapmaktan utanmazlarmış. Çünkü o zaman insanın nasıl biri olduğunu ne çocukları bilirmiş ne de çocuklarının çocukları.
Sayfa 108 - ÖtükenKitabı okudu
İnsan yalnız olunca neler neler düşünür... Gerçekleşmemiş hayallerini, uçup giden yıllarını, ilk aşk maceralarını... O pek gerilerde kalan yılları, erişilemeyen ve erişilemeyecek olan bir isteği hatırlamak, düşünmek de hoş bir şeydi. Niye böyle olur? Bunu da bilmez insan. Ama zaman zaman bunları düşünmekten, o günleri yeniden yaşıyor gibi olmaktan hoşlanır.
Sayfa 92 - ÖtükenKitabı okudu
Neden böyle olur bu insanlar? Kendi kendine kızıyordu. Sen ona iyilik edersin, o sana kötülük. Utanmak, arlanmak da bilmiyorlar. Sanki kural bu imiş. Hep kendilerini haklı görürler. Herkes onlara kul köle olsun. Kul köle olmazsan zorla yaptırırlar bunu. İyi ki böyle bir adam ormanda yaşıyor. Elinin altında her işini gören bir iki kişi var. Biraz daha büyük bir görevi olsa, kim bilir neler yapardı? Allah göstermesin. Böyleleri de hiç tükenmiyor. Her zaman istediklerini elde ederler. Kurtulmak mümkün değil onlardan. Her yerde izini bulur, her yerde karşına çıkarlar. Keyifleri için başkalarının canını çıkarırlar da sonra yine haklı olurlar. Ah, hiç tükenmiyor böyleleri, hiç.
Sayfa 71 - ÖtükenKitabı okudu
Yeryüzünde bizi ne beklerse beklesin, insanoğlu doğdukça ve öldükçe, insanoğlu yaşadıkça, hak ve doğruluk denen şey de var olacaktır.
İnsandaki çocuk vicdanı, tohumdaki öz gibidir. Ve o öz olmadan tohum filizlenmez, gelişmez.
Sayfa 162Kitabı okudu
Evlerin arkasından bakmak, bir insana sırtından bakmak gibiydi. İçinde neler olduğu hiç anlaşılmaz.
Sayfa 94Kitabı okudu
Neye yarar ki güzellik? Güzel olmaya ihtiyacı mı var insanın!
Sayfa 39Kitabı okudu
İnsanlar niçin böyle yaşıyorlardı? Niçin bazıları iyi bazıları kötüydü ? Niye bazıları mutlu, bazıları mutsuz? Niye bazılarından herkes korkar ve bazılarından kimse korkmaz
Sayfa 128Kitabı okudu
Tehlike atlatıldıkdan sonra önemsiz görülür.
Sayfa 114Kitabı okudu
Gözlerini kapadı. Yalnızlığını, terkedilmişliğini unutmak için o günkü olayları, özellikle de tekrar görüp yaşamakdan mutlu olacağı olayları hatırlamaya çalıştı …
Sayfa 101Kitabı okudu
Kendi ayıbını örtmek isteyen başkalarının yüzüne kara çalar.
Sayfa 69Kitabı okudu