Aytmatov'un "Beyaz Gemi" öyküsü 1970 yılında yazılmıştır. Hikaye, folklorun iç içe geçmesiyle, kutsal hayvanlar olan geyiklerle ilgili yerel bir efsaneden alınmıştır.
Ana karakter, büyükbabası ve karısıyla birlikte bir orman kordonunda yaşayan yedi yaşında bir erkek çocuktur. Çocuğun ailesi ayrılmış, her biri yeni bir aile kurmuş, ama çocuğu yanlarına almak istememişler. Dedenin ailesinin yanı sıra, dedenin kızı Bekey, kocası Orozkul da kordonda yaşıyordu. Çocuğa nazik ve özenli davranan tek kişi dedesiydi. Büyüklerin yanında yalnız olan çocuk, kayalar ve bitkilerle arkadaşlık eder. Onlarla konuşur, hayallerini anlatır. Çocuk, Boynuzlu Anne Geyiğin masal dünyasında ve acımasız gerçek olan iki dünyada yaşıyor.
Hayallerinde, anne geyik çocuğa yardım edecek ve dünyayı daha mutlu bir yer haline getirecektir. Teyzesine bir çocuk verecek ve Orozkul onu dövmekten vazgeçecek, büyükbabası da geceleri ağlamayacak. Ama hayat farklı gelişir. Orozkul'un insanlık dışı eylemi, çocuğun adalet fikirlerini yok eder.
Anne geyik efsanesini anlatan dedesi, şiddetli bir alkol sarhoşluğundan geyiği vurur ve bu korkunç bir tabloyu çocuk görür, ve hep izlediği beyaz bir vapurla denizci babasına doğru yola çıkmaya karar verir. Son dakikaya kadar kahraman, balığa dönüşeceğine inanır ve babasının yanına yüzmek için kendini suya atar.
Yazar iyilik, adalet, insan zulmü ve sevgi temasını, bir de reenkarnasyon olayını da dile getiriyor.
