Beyaz Zambaklar Ülkesinde Gönderileri
Beyaz Zambaklar Ülkesinde kitaplarını, Beyaz Zambaklar Ülkesinde sözleri ve alıntılarını, Beyaz Zambaklar Ülkesinde yazarlarını, Beyaz Zambaklar Ülkesinde yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir ülkenin gücü ya da zayıflığı, halkların gelişmesi ya da çökmesi sadece yöneticinin adil olmamasına ya da başarısız olmasına bağlı değildir. Yöneticiler nasıl olurlarsa olsunlar ister iyi ister kötü, ister kahraman ister zalim, hep kendi halklarının etinden ve kemiğinden bir parçadırlar. Onlar halkın ruhunun bir kopyasıdır. Onlar halklarından doğarlar. Onlar hep halkları gibidir. Bu yüzden de çok eskilerden beri her halkın layık olduğu iktidara ve yöneticilere sahip olduğu söylenir.
Sayfa 67Kitabı okudu
Yeni zamanlara yeni şarkılar lazım.
Onlar politikayı, halk hayatının mimarlığını spekülasyona çevirir, namussuzca zenginleşmenin ve kişisel yükselişin aracı haline getirir. Kilise, okul, devlet hizmeti onlar için ücretli aylaklık yeridir. Orada hayat mimarı olamazlar, halkın vicdanlı hizmetkârı olamazlar. Tembel memur eşek arıları olurlar.
Çeşitli toplumsal ve kültürel kurumlarda kendi küçük kibirlerini tatmin etmenin yollarını ararrlar. Saygın ünvan elde ederler, ama dürüst olmayan yollarla. Çalışmak istemezler. Daha da kötüsü; fedakârca ve canı gönülden halkın ve toplumun yararına çalışmak isteyenlerin "tekerine çomak sokarlar." Bu kötülüklerinin bir kısmıdır. Onursuz ve açgözlü asalaklar, halkın soyguncuları daha da korkunç kötülükler yapar. Kurnazlıkla ya da yalanla, rüşvetle ya da tehditle, yalanla ya da açıkça zorbalıkla halkın iradesini ve aklını öldürürler. Toplumun vicdanını kirletirler. Gençliğin ideallerini ve idealizmini söndürürler. Kendi felsefeleri: Yalan, egoizm ve zorbalık felsefesidir. Kendi, reçine gibi esnek ahlakları vardır. Onların kendi dinleri de vardır. Rüşvet ve korku dini.
Sayfa 248Kitabı okudu
Bağışlayın, açıkça söyleyeceğim: Her meslekte olduğu gibi, öğretmenler arasında da ruhen hiç de pedagog olmayan kimseler olduğunu biliyorum. Zanaatkar bile değiller. Onlar kiralık işçiler, öğretmenlik çalışmasını sevmezler, ona lanet ederler. Onlara dostça şunu öğütlüyorum: Okulu bırakın! Başka bir işle uğraşın, ama canlı ruha ve yüce bilgilere sahip insanlara ihtiyaç olan yerleri işgal etmeyin…
Sayfa 103Kitabı okudu
“…burada halkın en alt kesimlerinde bile düşünce derin bir uykuya dalmış değil, yapraklar arasında çürümüyor. İnsanlar yoksulluklarıyla barışık değil. Başkasının iradesine ümit bağlamıyorlar. Ne olacaksa o olur demiyorlar.”
Sayfa 92Kitabı okudu
Bir optik camı, merceği ele alın. Kendine has bir eğimi vardır, bu sayede bir noktada sıcak güneş ışıkları toplanabilir. Tek bir odakta birleşen ışınlar tek tek ışınlardan bin kat daha çok ısı verir. Bu parlak nokta ağacı, taşı, demiri tutuşturabilir.
Halkın içinden çıkan büyük insanlar birer mercektir, tutuştururlar. O kendi kişiliğinde en iyi güçleri birleştirir, halkının bütün dehasını birleştirir ve bununla kendisinin ve başkasının halkından milyonlarca insanı tutuşturur.Fakat eğer gök kapalıysa, eğer atmosferde güneş ışığı yoksa, hiçbir cam kar yığınlarını eritecek, bir su damlasını tutuşturacak gücü bile bulamaz.
Sayfa 71Kitabı okudu
"Kendinizi denizde sallanan büyük mü büyük bir gemide düşünün. İlerlerken geminin önünde güçlü bir dalga oluşuyor. Bu dalganın gemiyi alıp götürdüğünü söyleyen biri çıkar mı? Herkes geminin önünde bir dalga yaratıp kovaladığını bilir. Hareket eden güç burada gemidir, dalga sonuçtur, içinde yol alan geminin gücünün ifade edildiği bir biçimdir. Halk da böyledir, diyor Lev Tolstoy. Halkta hareket gücü doğar ve büyürse, kendisi ileri yönelir, kendisi hareket eder ve kendi önünde dalga yaratır. Kendi içinden onun duygularını ve eğilimlerini ifade edecek bir lider çıkartır."
Sayfa 70Kitabı okudu
Carlyle halk kitlelerinin ölü bir kil topağı olduğunu, bir heykeltraş ortaya çıkmadığı sürece hareketsiz yattığını söylüyor.
Sayfa 68Kitabı okudu
“yeni zamanlara yeni şarkılar lazım…”
Sayfa 60 - ALFAKitabı okudu
"En korkunç vahşilik ülkedeki her insanın fiziksel, akılsal ve ruhsal güçlerini sömürme yeteneksizliği, isteksizliği ya da beceriksizliğidir. "
Sayfa 188Kitabı okudu
"Çocuklar büyüdükleri, delikanlı ve genç kızlar oldukları zaman, onlarla gelecekteki hayat ve işleri için konuşmaya bayılıyorsunuz. Onları nereye, nasıl sokacağınızı düşünüyorsunuz. Mühendisliğe, memurluğa, ticarete sokup onlardan doktor, avukat yapmak istiyorsunuz. Kâr getirecek bir iş, bir meslek arıyorsunuz. Kızlara zengin nişanlılar arıyorsunuz. Kâr, kâr ve kâr. Çocukları en iyi şekilde 'yerleştirmek' istiyorsunuz. Onlara rahat, sıcak bir yer bulmak. Ve böylece çocuklara olan sevgi borcunuzu ödediğinizi sanıyorsunuz."
Sayfa 143Kitabı okudu
Çocukluk yılları, çocuk aklı, çocuk ruhu, ekilmemiş çayır gibi bomboş kalıyor. Hiç iyi bir şey büyümüyor oradan. Çocuklara iyilikten, doğrudan, sevgiden bahsederseniz, kuru, sıkıcı, yabancı sözlerle yapıyorsunuz bunu. Çocuk aklıyla ilgilenmek istemiyorsunuz. Onların kırılgan ruhunu olgunlaştırmıyorsunuz.
Sayfa 140Kitabı okudu
"İnsanlık gitgide büyük bir çocuğa benziyor. Aptal ve küçük çocuklar gibi, kavgayla (savaşlarla) çözüyor anlaşmazlıkları. Aptal çocuklar gibi şımarık ve inatçı, Tanrı'yla ve hayatın kutsallığıyla ilgili tartışmalarında. Tanrı'yı sopayla, taşla, idamla ve hapisle korumak istiyor. Aptal çocuklar gibi, bilgeliği yüzünden kendine eğlence ve oyuncaklar yapıyor. "
Sayfa 169Kitabı okudu