Beyaz Zambaklar Ülkesinde Gönderileri
Beyaz Zambaklar Ülkesinde kitaplarını, Beyaz Zambaklar Ülkesinde sözleri ve alıntılarını, Beyaz Zambaklar Ülkesinde yazarlarını, Beyaz Zambaklar Ülkesinde yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.“Hiçbir şeyde aşırıya kaçmamalıdır! Hiçbir şey tek taraflı olmamalıdır. Her şeyde orta yolu gözetmelidir. Her şeyi zamanında ve yerinde yapmalıdır.”
Napoleon’un ardı arkası kesilmeyen savaşlarından artık bıkmış olan Avrııpa ülkeleri bu sonuca çok memnun oldular ve İngiltere’nin yenilgi bilmeyen kudretine hayran oldular. Tüm Avrupa, İngilizler’i taklit etmeye başladı. İngiltere’nin her şeyi artık moda olmuştu.
Ancak çocuklar, büluğa ermemiş gençler ve orta yaş kesimi herşeyi taklid ederken, çoğunlukla sigara ve içki kullanma, kaba konuşma gibi olumsuz yönlerini taklit ediyorlardı.
Henüz kültür ve medeniyet alanında ilerleyememiş milletler de İngilizler’in komik ve zararlı davranışlarını alarak, İngiliz toplumunun kötü birer kopyası durumuna düştüler.
Evet, önceleri gözlerimiz körmüş. Feci bir hayat sürüyormuşuz. Şükürler olsun, şimdiki gençler hayatı daha güzel ve daha akıllıca düzenlemesini biliyorlar.
Bu şeklide bizzat kışlalar da bilgi ve ahlâk yönünden yükselmiştir. İyi mayanın hamuru kabartması gibi, kışla da milleti bilgi ve ahlâki açıdan yükseltmiştir.
Snelman anlamlı bir gülüşle şu soruyu yöneltti:
_ Kanunsuzluğun en büyük öğreticisi kimlerdir, bilir misiniz?
Sorusunu yine kendi cevapladı:
_ Memurların ta kendisidir. Yasayı uygulamakla yükümlü olanlardır. Halka, yasalara itaat etmenin yollarını ve çarelerini memur öğretir.
Bir iş için kendilerine müracaat edenleri saatlerce bekletirlerdi. Kaba ve küstah odacılar bile halka bağırıp çağırıyordu. Halk saatlerce bekledikten sonra işini yaptıramadan dağılırdı. Sabırla bekleyenler ise uykulu, aptal suratlı ama bir hindi kadar mağrur olan memurun huzuruna kabul edilirdi. Müracaat eden kişi daha ağzını açmaya fırsat kalmadan “Bugün çok meşgulüm, yarın gel!” cevabını alırdı. Adamın ısrarları işe yaramaz “yarın gel” diye tutturan memurun hışmına uğrayarak en nihayet daireden kovulurdu.
Mesaisi biten memur ise soluğu bir eğlence yerinde alırdı. Pahalı içkiler su gibi akar, kadınlar çevresinde döner, memur günün yorgunluğunu(!) çıkarırdı. Ancak böylesi bir hayat için elbetteki çok para kazanmak gerekiyordu. Bıı yüzden önemli devlet işleri bu batakhanelerde rüşvetle dönüyordu. Bu olayları duyanlar yüksek sesle hesap sormaktan korkarak ancak kendi aralarında fısıldaşabiliyorlardı
muş, hiçbir kamu sektörüne kabul edilmemiş, işyerlerinde bir iş bulamamış, kendi başına bir iş tutturamamış, aslında çalışmak istemeyen bu gençler, bir süre aile servetiyle idare ettikten sonra ailelelerinin torpiliyle ülkemize memur olarak gönderilirdi.
Bu şekilde ülkemize gelmiş olan 1000, hatta 2000 İsveç memurundan artık ne beklemek gerekir, gerisini siz düşünün. Çoğunluğu Lise 2’den ve 3’ten mezun olan bu yalancı, cahil ve ahlâksız memurlar, mesailerini devlet dairelerinde değil, lüks meyhanelerde ve eğlence yerlerinde geçirirlerdi.