Hikayenin baş karakteri, mektubu yazan kadın; Babasız büyüyen, Annesinden gereken sevgi ve ilgiyi görmeyen, daha 13 yaşında bir çocuk iken kendisinden yaşça büyük bir adama saplantılı bir şekilde bağlanır. Bunun adına aşk diyemem. Bakın! sevgisiz büyüyen çocuklar, sempati duydukları insanlara aşırıya kaçacak derecede bağlanırlar. Özellikle kız çocukları daha hassastırlar bu durumda. Sevgisizlik, sevgisiz büyümüş bir çocuk, sevgi uğruna çok şeyden vazgeçebilir. Zaten kendisinden vazgeçmişlerdir. Zira göremedikleri değer onlara değersiz olduklarına inandıracak derecede kendilerine kendilerini unutturuyor. Tek gayeleri sevilmek olan bu insanlar, birileri onları sevsin diye çırpınırlar adeta. Kendi değerlerini başkalarının gözlerinde, dillerinde aramakla geçer kimisinin ömrü, kimisinin ömrünün çoğu.
Lütfen çocuklarınıza gereken sevgi ve ilgiyi göstererek, kendi değerinin farkında olacak şekilde yetiştirin.
Şeker portakalı'nda söylendiği gibi;
"Ben şuna inanıyorum, sevgi insana her şeyi yaptırabilir bir de sevgisizlik."